|
|
|
|
Typ Niels Juel (FSG)
| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |
ostatnia aktualizacja: 18.04.2003 r.
|
|
OPIS:
|
|
Projekt okrętów typu Niels Juel zrodził się na początku lat 70-tych XX wieku i był opracowywany przez Duńską Marynarkę Wojenną przy współpracy z brytyjskim biurem konstrukcyjnym Y-ARD. Budowa pierwszej jednostki z typoszeregu rozpoczęła się w październiku 1977 roku, a wykonawcą wszystkich okrętów została stocznia Aalborg Yard Ltd. Pierwsza jednostka typu Niels Juel została wcielone do służby w Duńskiej Marynarce Wojennej 26 sierpnia 1980 roku.
Oddawanie duńskiej flocie nowych okrętów nie odbyło się bez zakłóceń. Planowaną datą wejścia w szeregi Duńskiej Marynarki Wojennej okrętu "Olfert Fischer" był 25 maja 1981 roku, jednak z powodu poważnego pożaru w maszynowni 14 maja ceremonia przesunęła się o kilka miesięcy.
Typ Niels Juel klasyfikowany jest jako korweta, lecz czasem jako lekka fregata ze względu na bardzo dużą siłę ognia.
W momencie wcielania do służby tych korwet uzbrojenie przeciwlotnicze składało się z rakiet firmy Raytheon/NATO model RIM-7 Sea Sparrow. Ich wyrzutnia Raytheon GLMS Mk 29 zainstalowana była na rufie, a kierowaniem tych pocisków zajmowały się 2 radary, które współpracowały z systemem Mk 91. Bierną ochronę przed nadlatującymi pociskami przeciwokrętowymi zapewniał odbiornik sygnałów radarowych i elektronicznych Thales Defence Cutlass B-1 i dwie wyrzutnie pułapek termicznych Thorn-EMI 12-T. W 1986 roku wzmocniono obronę przeciwlotniczą instalując 4 działka Oerlikon 20 mm., z których 2 zostały następnie usunięte w 1993 roku. Kolejna zmiana w systemach obrony przeciwlotniczej zaszła w 1990 roku. Wyrzutnie pułapek termicznych Thorn-EMI 12-T zastąpiono wyrzutniami Sippican Hycor Mk 36 Super RBOC (Rapid Blooming Offboard Chaff). Ostatnia i chyba najistotniejsza zmiana zaszła pomiędzy 1997 a 1999 rokiem. Podczas tej modernizacji wymieniono wyrzutnię Raytheon GLMS Mk 29 na pionową Mk 48 Mod 3 VLS (Vertical Launching System). Dzięki temu zabiegowi zwiększyła się liczba przenoszonych pocisków przeciwlotniczych z 8 do 12 sztuk. Wymieniono również system, z którym współpracowały radary kierowania rakiet z Mk 91 na Mk 95.
Podczas modernizacji z lat 1997 - 1999 usunięto również radar dozoru powietrznego Plessey AWS-5, a w jego miejsce pojawił się trójwspółrzędny radar dozoru nawodnego i powietrznego EADS (European Aeronautic Defence and Space Company), obecnie MBDA TRS-3D/16, który sprawdził się wcześniej na jednostkach patrolowych typu Flyvefisken.
Od momentu wejścia do służby korwet typu Niels Juel bez zmian pozostało uzbrojenie przeciwokrętowe, które składało się z dwóch wyrzutni Mk 141 dla rakiet firmy Boeing model RGM-84 Harpoon. Dodatkowym systemem zwalczania okrętów nawodnych jest zainstalowana na dziobie armata OTO Melara 76 mm. model Super Rapid, która może być również wykorzystana jako broń przeciwlotnicza. Kierowaniem ogniem artylerii zajmuje się radar Philips 9LV 200.
Okręty typu Niels Juel wyposażone są także w broń zwalczania okrętów podwodnych w postaci wyrzutni bomb głębinowych. Do lokalizowania nieprzyjacielskich okrętów podwodnych wykorzystywany jest hydrolokator kadłubowy aktywny Plessey PMS 26.
Podstawowym systeme obserwacji przestrzeni powietrznej i nawodnej jest trójwspółrzędny radar MBDA TRS-3D/16. W dozorze nawodnym jest wspomagany przez radar Philips 9GR 600. Do nawigacji służy radar Burmeister/Wain Elektronic Scanter Mil 009, który zainstalowany jest po lewej stronie głównego masztu.
Napęd typu Niels Juel zaprojektowany został w systemie CODAG. Składa się na niego turbina gazowa General Electric LM 2500 o łącznej mocy 26600 KM i silnik diesla MTU 16V396 TB94 o łącznej mocy 4800 KM. System ten pozwala osiągnąć maksymalną prędkość rzędu 28 węzłów, która rozwijana jest za pomocą turbiny gazowej. Posługując się silnikiem diesla korwet typu Niels Juel mogą płynąć z szybkością 20 węzłów. Przy ekonomicznej prędkości 18 węzłów zasięg wynosi 2500 Mm. Jest to stosunkowo mało, jednak należy pamiętać, że przeznaczeniem jednostek typu Niels Juel jest patrolowanie cieśnin, które prowadzą do Morza Bałtyckiego. Same patrole na tym ograniczonym akwenie nie trwają długo, dlatego stosunkowo mały zasięg jest w pełni wystarczający i nie jest wadą tych korwet. Płynąc z maksymalną prędkością 28 węzłów typ Niels Juel jest w stanie przebyć 1020 Mm.
Maksymalny zasięg wynoszący jedynie 2500 Mm. nie przeszkodził jednostce "Olfert Fischer" we wzięciu udziału w operacji Organizacji Narodów Zjednoczonych przeciwko Irakowi pod kryptonimem "Faraway", która trwała od września 1990 roku do tego samego miesiąca roku 1991. Następnie w latach 1992 - 1995 "Olfert Fischer" trzykrotnie uczestniczył w blokadzie na Adriatyku prowadzonej przeciwko Jugosławii. Okręty "Niels Juel" i "Peter Tordenskiold" również w latach 1992 - 1997 brały czynny udział w blokdzie Jugosławii.
Portem macierzystym wszystkich trzech okrętów jest Korsor. Duńska Marynarka Wojenna może być zadowolona z tych korwet, gdyż znakomicie sprawdzają się w działaniach patrolowych, a dodatkowo posiadają silne uzbrojenie, które umożliwia prowadzenie ofensywnych działań przeciwko nieprzyjacielskim okrętom nawodnym.
|
|
|
|