TYPY OKRĘTÓW
NAWODNYCH

Lotniskowce:

.:Centaur
.:Chakri Naruebet
.:Charles de Gaulle
.:Clemenceau
.:Enterprise
.:Giuseppe Garibaldi
.:Hermes
.:Invincible
.:John F. Kennedy
.:Kitty Hawk
.:Kuznetsov
.:Nimitz
.:Principe de Asturias
.:Sao Paulo
.:Viraat

Krążowniki:

.:Jeanne d'Arc
.:Kara
.:Kiev (Kijów)
.:Kirov
.:Slava
.:Ticonderoga
.:Vittorio Veneto

Niszczyciele:

.:Arleigh Burke
.:Atago
.:Audace
.:Cassard
.:Charles F. Adams
.:Delhi
.:Georges Leygues
.:Iroquois
.:Kashin
.:KDX-1
(Kwanggaeto-Daewang)
.:KDX-2
(Chungmugong Yi Sun-shin)
.:KDX-3
(Sejong-Daewang)
.:Keelung
.:Kidd
.:Kimon
.:Kongou
.:Lanzhou
.:Luda
.:Luhai
.:Luhu
.:Luigi Durand de la Penne
.:Lujang
.:Lutjens
.:Maraseti
.:Perth
.:Rajput
.:Sheffield
.:Sovremenny
.:Spruance
.:Suffren
.:Tourville
.:Tribal
.:Udaloy (Udałoj)

Fregaty:

.:Adelaide
.:Al Madinah
.:Al Riyadh
.:Almirante Brown
.:Álvaro de Bazán
.:Anzac
.:Aradu
.:Artigliere
.:Barbaros
.:Brahmaputra
.:Brandenburg
.:Bremen
.:Broadsword
.:Cheng Kung
.:De Zeven Provincien
.:Duke
.:Elli
.:Floreal
.:Fridtjof Nansen
.:Godavari
.:Halifax
.:Hydra
.:Jacob van Heemskerck
.:Jianghu
.:Jiangwei
.:Kang Ding
.:Karel Doorman
.:Kortenaer
.:Krivak
.:La Fayette
.:Lekiu
.:Lupo
.:Maestrale
.:Naresuan
.:Neustrashimy (Nieustraszimyj)
.:Niteroi
.:Oliver Hazard Perry
.:Sachsen
.:Santa María
.:Soldati
.:Talwar
.:Thetis
.:Tromp
.:Ulsan
.:Valour
.:Vasco da Gama
.:Venti
.:Wielingen
.:Yavuz

Korwety:

.:Niels Juel
.:Visby

Typ Ming (SSK)

| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |

ostatnia aktualizacja: 01.02.2005 r.

OPIS:

        W latch 60-tych XX wieku Chińska Marynarka Wojenna uzyskała od Związku Radzieckiego zgodę na budowę myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie konwencjonalnym projektu 633, które w kodzie zachodnim znane są jako typ Romeo. Okręty te otrzymały swoje chińskie oznaczenie jako Typ 033, a ich produkcja została ostatecznie wstrzymana w 1987 roku, po skonstruowaniu 84 jednostek. W 1967 roku podjęta została decyzja, że należy opracować nowe myśliwskie okręty podwodne o napędzie konwencjonalnym, których projekt miał opierać się na sowieckim typie Romeo. W ten sposób Chiny rozpoczęły prace nad pierwszymi okrętami tej klasy, które miały być w pełni rodzimą konstrukcją. Jednostki te oznaczone zostały jako Typ 035, natomiast w kodzie zachodnim znane są jako typ Ming.
        Mimo że nowy typ Ming miał być kopią typu Romeo, Chińska Marynarka Wojenna stawiała duże wymagania co do nowych okrętów. Ich maksymalna prędkość podwodna miała być o 40% większa niż na kopiowanych jednostkach radzieckich. By typ Ming spełnił postawione przed nim wymagania, przy projektowaniu nowych okrętów i kopiowaniu radzieckiego typu Romeo wykorzystywano całe doświadczenie, jakie zdobyto zostało we wcześniejszych pracach tego rodzaju. Dzięki temu miano przezwyciężyć wszystkie techniczne trudności, takie jak doprowadzenie do zwiększenia maksymalnej prędkości podwodnej o 40% w stosunku do rosyjskiego typu Romeo.
        Zwiększenie maksymalnej prędkości podwodnej było priorytetem dla okrętów typu Ming. Prace nad osiągnięciem tego celu rozpoczęły się od przeprojektowania kadłuba typu Romeo, który został poddany testom hydrodynamicznym. W ich wyniku typ Ming prezentuje bardziej opływowe kształty, jak również zmieniony został stosunek długości do szerokości. Zmianie nie uległa część dziobowa kadłuba, natomiast dolna część rufy otrzymała krzywiznę, która przybliżyła kształtem całą tą sekcję do stożka. Na jego górnej części zamontowany został ster kierunkowy, natomiast drugi taki ster pozostał niemal w niezmienionej formie w dolnej części. Tak samo jak na typie Romeo stery głębokości znalazły się na dziobie. W przypadku cumowania do nabrzeża składają się one do kadłuba, tak by przy tym manewrze nie zostały uszkodzone. Zmianie uległo rozmieszczenie komór balastowych.
        Kolejnym krokiem w projektowaniu typu Ming było dopasowanie odpowiedniego napędu, który posiadałby wystarczająco dużą moc. Do pływania pod wodą wybrano silniki elektryczne, których prototypy zostały wyprodukowane przez firmę Xiangtan. Dodatkowo zdecydowano, że w porównaniu z typem Romeo ilość baterii akumulatorów zostanie podwojona. Ogólnie moc i energia napędu wykorzystywanego do poruszania się pod wodą w porównaniu z radziecką konstrukcją została zwiększona. By dodatkowo zapewnić zwiększenie maksymalnej prędkości podwodnej śruba okrętowa została starannie zaprojektowana do tego celu. Typ Ming posiada jedynie jedną śrubę, podczas gdy typ Romeo ma ich dwie. Na powierzchni zdecydowano, że typ Ming będzie używał dwóch silników diesla 6E 390 ZC1, które dostarczyła firma Shaanxi. Ich łączna moc to 5200 KM, dzięki którym w wynurzeniu jednostki są w stanie płynąć z prędkością 12 węzłów. Zastosowanie większej ilości baterii akumulatorów oraz mocniejszych silników nie wpłynęło poważnie na zwiększenie wyporności okrętów.
        Tak zaprojektowane okręty Typu 035 były gotowe do rozpoczęcia budowy. Konstrukcja pierwszej jednostki wystartowała w październiku 1969 roku w stoczni w Wuhan. Okręt został wodowany w lipcu 1971 roku, a gotowość operacyjną uzyskał w kwietniu 1974 roku. Drugą jednostkę, która była gotowa do testów w listopadzie 1974 roku wybudowała stocznia Jiangnan w Szanghaju. Oba okręty otrzymały oznaczenie eksportowe ES5C. Niedługo po rozpoczęciu testów z nowymi okrętami okazało się, że jednostki mają spore problemy i nie radzą sobie na morzu. Z tego powodu stocznia w Wuhan rozpoczęła budowę trzeciego, ulepszonego okrętu, który ukończony został w 1979 roku. Jego eksportowe oznaczenie to ES5D. Problemy z eksploatacją pierwszych trzech okrętów typu Ming spowodowały opóźnienie w rozpoczęciu produkcji właściwych jednostek, które na eksport oznaczone były jako ES5E. Ostatecznie pierwszą jednostkę zaczęto budować w 1988 roku, a pierwsze 3 okręty prototypowe zostały złomowane w latach 80-tych XX wieku. Jednostki Typu 035 z oznaczeniem eksportowym ES5E budowane były tylko przez stocznię w Wuhan. Łącznie do 1995 roku skonstruowano 13 tych okrętów. Chińska Marynarka Wojenna była bardzo zadowolona z wyników, jakie osiągały te jednostki. Szczególne wrażenie zrobiła wysoka prędkość podwodna, duża manewrowość i stabilność, zasięg pływania pod wodą oraz niski poziom szumów. We wszystkich tych czynnikach 13 jednostek typu Ming przewyższało swój radziecki pierwowzór.
        W 1997 roku produkcja jednostek Typu 035 została wznowiona. Do 2000 roku Wybudowanych zostało dodatkowych 6 jednostek, które w porównaniu z poprzednimi okrętami były ulepszoną wersją, znaną jako Typ 035G lub w kodzie zachodnim jako typ Ming Mod.. Oznaczenie eksportowe tych sześciu jednostek to ES5F. Okręty te zostały skonstruowane przez stocznie w Wuhan. Decyzja o budowie kolejnych jednostek została podjęta w wyniku opóźnień w programie budowy kolejnej generacji myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie konwencjonalnym Typu 039, które w kodzie zachodnim znane są jako typ Song. Okręty Typu 035G otrzymały ulepszony system dowodzenia i kierowania ogniem, jak również zadbano o lepsze wyciszenie jednostek.
        Jednostki typu Ming w wersjach 035 i 035G zostały wyposażone w 8 wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm., z których dwie znajdują się na rufie. Łączny zapas przenoszonych torped sięga liczby 18 sztuk. W skład uzbrojenia wchodzą torpedy Yu-1 (Typ 53-51) i Yu-4 (SAET-60). Zamiast torped jednostki mogą zabierać na pokład miny, które stawiane są poprzez wystrzelenie z wyrzutni torpedowych. W miejsce jednej torpedy mieszczą się dwie miny, tak więc gdyby załadować na okręt tylko miny, na pokładzie znalazłoby się ich 32 sztuki.
        Wyposażenie elektroniczne i skromne i składa się z rosyjskiego hydrolokatora pasywno-aktywnego o zachodnim oznaczeniu Pike Jaw i francuskiego chowanego pasywnego hydrolokatora przechwytującego i pomiaru odległości Thales Underwater Systems DUUX-5 Fenelon. Całość systemów hydrolokacyjnych współdziałała z systemem dowodzenia i kierowania ogniem torped. Dodatkowo na jednostkach Typu 035G zainstalowany został system nawigacyjny Magnavox SATNAV. Przy poruszaniu się na powierzchni wykorzystywany jest radar nawigacyjny MRK-50 Topol (Snoop Tray). Typ Ming nie posiada systemów walki elektronicznej.
        Wszystkie okręty typu Ming w wersji 035 zostały przydzielona do Floty Północnej, natomiast jednostki w wersji 035G służą we Flocie Południowej. W kwietniu 2003 roku na okręcie oznaczonym numerem 361 zdarzył się tragiczny wypadek, w którym zginęła cała załoga. Jednostka najprawdopodobniej brała udział w ćwiczeniach Chińskiej Marynarki Wojennej. Okręt płyną na powierzchni używając silników diesla. Gdy rozpoczęto procedurę wyłączania silników jeden z nich zawiódł i nadal pracował, zużywając cały tlen znajdujący się we wnętrzu okrętu. Według oficjalnego raportu, który został opublikowany w maju 2003 roku, cała załoga została znaleziona martwa na swych stanowiskach bojowych, bez oznak podejmowania walki o życie. Z tego powodu należy przypuszczać, że załoga zginęła bardzo szybko. Dokładnie wypadek miał miejsce 16 kwietnia 2003 roku, jednak o tym fakcie Chińska Marynarka Wojenna dowiedziała się 10 dni później, po tym jak nie otrzymano planowego raportu z okrętu. Jednostka z numerem 361 w dalszym ciągu nadaje się do pełnienia służby, jednak obecnie okręt jest wycofany i zacumowany w którymś z portów chińskiej floty do czasu zakończenia śledztwa.
        Mimo oficialnego oświadczenia odnoszącego się do przyczyn wypadku jednostki z numerem 361, pozostały spekulacje dotyczące katastrofy. Alternatywą dla wyjaśnień Chińskiej Marynarki Wojennej i awarii silnika diesla jest przypuszczenie, że na okręcie testowany był system AIP (Air Independent Propulsion system), który zwiększa czas pływania pod wodą. System ten miał być testowany na powierzchni, jednak nieostrożność doprowadziła do rozprzestrzenienia się na całej jednostkę szkodliwego oparu, który zabił całą załogę. Kolejną ewentualnością jest awaria baterii akumulatorów, które wydzieliłyby trujący gaz chlorowy.
        Jednostki typu Ming są pierwszą generacją chińskich myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie konwencjonalnym. Rozwiązania techniczne zastosowane na tych okrętach opierają się na rozwiązaniach użytych w radzieckich jednostkach typu Romeo, które z kolei opierają się na technologii lat 50-tych XX wieku. Ogólnie typ Ming w wersji 035 i 035G odbiega od standardów zachodnich, jednak jest przydatny w patrolowaniu wód przybrzeżnych. Zaletą chińskiej konstrukcji jest relatywnie niska cena, dzięki której bez problemów zostały zastąpione służące w chińskiej flocie okręty typu Romeo lub inaczej znane jako Typ 033.

TYPY OKRĘTÓW
PODWODNYCH

Myśliwskie
okręty podwodne:

.:Agosta
.:Amethyste
.:Galerna
.:Han
.:Los Angeles
.:Ming
.:Romeo
.:Rubis
.:Seawolf
.:Song
.:Swiftsure
.:Trafalgar
.:Upholder
.:Victoria
.:Walrus
.:Zeeleeuw

Balistyczne
okręty podwodne:

.:Benjamin Franklin
.:Delta
.:Ethan Allen
.:George Washington
.:Hotel
.:Jin
.:L'Inflexible
.:Lafayette
.:Le Redoutable
.:Le Triomphant
.:Ohio
.:Resolution
.:Typhoon (Tajfun)
.:Vanguard
.:Xia
.:Yankee (Jankes)


UZBROJENIE

Rakiety balistyczne
typu SLBM:

.:JL (Ju Lang)
.:Polaris
.:Poseidon
.:Seria M
.:SS-N-4 Sark
.:SS-N-5 Sark
.:SS-N-6 Serb
.:SS-N-8 Sawfly
.:SS-N-17 Snipe
.:SS-N-18 Stingray
.:SS-N-20 Sturgeon
.:SS-N-23 Skiff
.:Trident

Rakiety
przeciwokrętowe:

.:Hsiung Feng
.:Naval Strike Missile
.:SSM-1B
.:SSM-700K Hae Sung
.:xGM-84 Harpoon

Pociski manewrujące:

.:Hyunmoo III
.:xGM-109 Tomahawk

Rakietotorpedy:

.:ASROC
.:Hong Sahng-uh
.:SUBROC

Torpedy:

.:Mk 44
.:Mk 46
.:Mk 50 Barracuda
.:Mk 54 MAKO
.:MU 90 Impact
.:Stingray

Rakiety
przeciwlotnicze:

.:Evolved Sea Sparrow
.:Rolling Airframe Missile
.:Sea Sparrow
.:Standard Missile

Zestawy obrony
bezpośredniej CIWS:

.:Meroka
.:Mk 15 Phalanx
.:SGE-30 Goalkeeper

Amunicja:

.:BTERM
.:EX-171 (Mk 171)
.:Vulcano


RÓŻNE ARTYKUŁY

.:Forty-one for freedom
.:Koncepcja MEKO
.:Projekt 621
(typ Gawron)
.:Radary serii
BridgeMaster E
.:SSBN-X
.:US Navy SLBM
.:Wypadki i awarie SSBN


INNE

.:Strona główna
.:Linki

Współczesne okręty wojenne
Copyright © Mateusz Ossowski