|
Bardzo napięta sytuacja między Koreą Północną a Południową trwa nieprzerwanie od czasu wojny koreańskiej, która wybuchła w czerwcu 1950 roku i dobiegła końca w lipcu 1953 roku. Oba kraje do tej pory znajdują się w stanie wojny i co jakiś czas dochodzi między nimi do potyczek. Ze względu na rozwijanie technologii jądrowych, biologicznych i chemicznych ciągłe zagrożenie ze strony Korei Północnej jest coraz większe. Jej marynarka wojenna nie może jednak równać się z flotą Korei Południowej, co nie oznacza, że nie stanowi ona zagrożenia. Dokładne informacje na temat jej liczebności i wyposażenia nie są znane, gdyż wszystko utrzymywane jest w tajemnicy. Według szacunkowych danych przedstawionych przez Ministerstwo Obrony Korei Południowej flota północno koreańska dysponuje około 70 okrętami podwodnymi. Należy jednakże przypuszczać, że ich zaawansowanie technologiczne jest niewielkie oraz nie wszystkie są w gotowości operacyjnej. Niezależnie od tego sama liczba okrętów podwodnych może budzić obawy przedstawicieli marynarki wojennej Korei Południowej, wymuszając działania zapobiegawcze.
Jednym z nich był program rozwojowy rakietotorped model Hong Sahng-uh (Czerwony Rekin), które czasem określane są także jako K-ASROC (Korean Anti-Submarine ROCket). Prace nad nimi rozpoczęły się w 1999 roku i prowadzone były przez Koreański Uniwersytet Naukowo-Technologiczny, Koreańską Agencję do spraw Rozwoju Technologii Obronnych oraz marynarkę wojenną. Program rozwojowy i testowy, łącznie kosztujące prawie 80 milionów dolarów, dobiegły końca w 2009 roku. Oficjalne wejście do służby rakietotorped model Hong Sahng-uh miało miejsce w 2010 roku. Otrzymały je najnowocześniejsze niszczyciele koreańskiej floty typu KDX-2 (typ Chungmugong Yi Sun-shin) oraz typu KDX-3 (typ Sejong-Daewang), wydatnie zwiększając ich możliwości zwalczania okrętów podwodnych. Obecnie planuje się, że w latach 2010 - 2012 przez firmę LG Innotek (obecnie LIG nex1) wyprodukowanych będzie 60 - 70 rakietotorped za kwotę 1,6 miliona dolarów za sztukę, natomiast w latach 2013 - 2015 wystartuje produkcja kolejnej partii.
Konstrukcja rakietotorped serii K-ASROC jest bardzo prosta. Składa się ona z dwóch elementów o łącznej długości 5,70 metra. Pierwszym z nich jest kadłub o średnicy 0,38 metra, na którym w przedniej części umieszczone zostały cztery większe, a zaraz za nimi cztery mniejsze powierzchnie stabilizacyjne. Wewnątrz kadłuba, na wysokości tych powierzchni, znajduje się mocowanie dla jednej torpedy. Zaraz za nim umiejscowiona jest sekcja kontrolno-naprowadzająca, najprawdopodobniej wyposażona w inercyjny (bezwładnościowy) system nawigacyjny i autopilota. Tylnią część kadłuba zajmuje zbiornik na paliwo dla silnika rakietowego. Wektor gazów wylotowych może być kontrolowany za pomocą dyszy typu TVC (Thrust Vector Control), która poruszana na podstawie komend wydawanych przez autopilota. Rakietotorpedy model Hong Sahng-uh wystrzeliwane są z pionowych wyrzutni VLS (Vertical Launching System). Dzięki dyszy TVC możliwe jest ich nakierowania na właściwą trajektorię lotu z pozycji pionowej, w której znajdują się po opuszczeniu wyrzutni. Drugim elementem konstrukcji jest torpeda model K745 Cheong Sahng-uh (Niebieski Rekin), której tylnia część jest wewnątrz kadłuba, natomiast przednia wystaje poza jego obręb, sprawiając, że powierzchnie stabilizujące zainstalowane na kadłubie znajdują się w środkowej części rakietotorped. Cała konstrukcja waży 820 kilogramów i może być wystrzelona na odległość około 10,5 mili morskiej, czyli 19 kilometrów. Torpeda odłączana jest od kadłuba w pobliżu przewidywanej obecności wrogiego okrętu podwodnego.
Program rozwojowy torped model K745 Cheong Sahng-uh wystartował w 1995 roku i prowadzony był przez Koreańską Agancję do spraw Rozwoju Technologii Obronnych. Prace oraz testy dobiegły końca w 2004 roku i łącznie kosztowały 45 milionów dolarów. W 2005 roku, przy koszcie jednostkowym rzędu 850 tysięcy dolarów, rozpoczęła się produkcja tych torped, a ich producentem została południowo koreańska firma LIG nex1. Przenoszone są one nie tylko przez rakietotorpedy serii K-ASROC, ale mogą być także wystrzeliwane z okrętowych wyrzutni kalibru 324 mm. oraz śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych. W każdym przypadku po zrzuceniu lub odpaleniu rozkłada się spadochron, który stabilizuje lot, łagodzi siłę uderzenia w taflę i zapewnia odpowiedni kąt wejścia do wody. Torpedy model K745 Cheong Sahng-uh wyposażone są w system hydrolokacyjny, mogący pracować w trybie aktywnym i pasywnym. W przypadku zrzucenia ze śmigłowca lub rakietotorpedy uruchamia się on zaraz po wpadnięciu do wody. Według niektórych źródeł wersja przeznaczona dla okrętów nawodnych wyposażona jest w kabel z światłowodami, za pomocą którego nakierowuje się torpedę w wyznaczony rejon. Gdy zostanie on osiągnięty kabel się zrywa i włącza się system hydrolokacyjny. Poszukiwanie celu odbywa się przy prędkości 18 węzłów. Po jego namierzeniu torpeda przyspiesza do 35 węzłów, zbliżając się do celu. W fazie ataku jej prędkość dochodzi do 53 węzłów. Osiągana jest ona za pomocą silnika, który napędza pędnik wodnoodrzutowy (określany także jako pędnik strumieniowy lub strugowodny). Cała konstrukcja torpedy waży 280 kilogramów i ma długość 2,7 metra. Jej maksymalny zasięg rażenia wynosi około 6 mil morskich, czyli 11 kilometrów.
Rakietotorpedy model Hong Sahng-uh stanowią podstawowe ofensywne uzbrojenie zwalczania okrętów podwodnych, które instalowane jest na jednostkach nawodnych koreańskiej floty. Dzięki zasięgowy dochodzącemu do 19 kilometrów, zwiększonemu o zasięg rażenia samych torped, pozwalają one na atakowanie przeciwnika z dużej odległości bez konieczności wsparcia ze strony pokładowych śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych. Nie oznacza to jednak, że rakietotorpedy mogą w zupełności zastąpić lotnictwo w działaniach przeciwpodwodnych. Podstawowym ofensywnym środkiem walki z okrętami podwodnymi pozostają śmigłowce, natomiast rakietotorpedy serii K-ASROC stanowić mogą jedynie przydatne uzupełnienie ofensywnego arsenału przeciwpodwodnego.
|
