TYPY OKRĘTÓW
NAWODNYCH

Lotniskowce:

.:Centaur
.:Chakri Naruebet
.:Charles de Gaulle
.:Clemenceau
.:Enterprise
.:Giuseppe Garibaldi
.:Hermes
.:Invincible
.:John F. Kennedy
.:Kitty Hawk
.:Kuznetsov
.:Nimitz
.:Principe de Asturias
.:Sao Paulo
.:Viraat

Krążowniki:

.:Jeanne d'Arc
.:Kara
.:Kiev (Kijów)
.:Kirov
.:Slava
.:Ticonderoga
.:Vittorio Veneto

Niszczyciele:

.:Arleigh Burke
.:Atago
.:Audace
.:Cassard
.:Charles F. Adams
.:Delhi
.:Georges Leygues
.:Iroquois
.:Kashin
.:KDX-1
(Kwanggaeto-Daewang)
.:KDX-2
(Chungmugong Yi Sun-shin)
.:KDX-3
(Sejong-Daewang)
.:Keelung
.:Kidd
.:Kimon
.:Kongou
.:Lanzhou
.:Luda
.:Luhai
.:Luhu
.:Luigi Durand de la Penne
.:Lujang
.:Lutjens
.:Maraseti
.:Perth
.:Rajput
.:Sheffield
.:Sovremenny
.:Spruance
.:Suffren
.:Tourville
.:Tribal
.:Udaloy (Udałoj)

Fregaty:

.:Adelaide
.:Al Madinah
.:Al Riyadh
.:Almirante Brown
.:Álvaro de Bazán
.:Anzac
.:Aradu
.:Artigliere
.:Barbaros
.:Brahmaputra
.:Brandenburg
.:Bremen
.:Broadsword
.:Cheng Kung
.:De Zeven Provincien
.:Duke
.:Elli
.:Floreal
.:Fridtjof Nansen
.:Godavari
.:Halifax
.:Hydra
.:Jacob van Heemskerck
.:Jianghu
.:Jiangwei
.:Kang Ding
.:Karel Doorman
.:Kortenaer
.:Krivak
.:La Fayette
.:Lekiu
.:Lupo
.:Maestrale
.:Naresuan
.:Neustrashimy (Nieustraszimyj)
.:Niteroi
.:Oliver Hazard Perry
.:Sachsen
.:Santa María
.:Soldati
.:Talwar
.:Thetis
.:Tromp
.:Ulsan
.:Valour
.:Vasco da Gama
.:Venti
.:Wielingen
.:Yavuz

Korwety:

.:Niels Juel
.:Visby

Typ Al Madinah (FFG)

| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |

ostatnia aktualizacja: 02.06.2005 r.

OPIS:

        Głównym i w zasadzie jedynym obszarem działań Marynarki Wojennej Arabii Saudyjskiej jest Zatoka Perska i Morze Czerwone. Z tego względu flota nie potrzebuje dużych okrętów klasy niszczyciela, a jedynie fregaty, które również nie muszą mieć bardzo dużych rozmiarów. Dlatego gdy Marynarka Wojenna Arabii Saudyjskiej zgłosiła pod koniec lat 70-tych XX wieku zapotrzebowanie na nowe jednostki, uwaga została skupiona na niewielkich fregatach. Podstawowymi zadaniami nowych okrętów przeznaczonych dla saudyjskiej floty miało być zwalczania nieprzyjacielskich okrętów nawodnych i celów powietrznych. Wybór padł na francuskie okręty typu F 2000, a kontrakt na budowę czterech takich jednostek podpisany został z Francją w 1980 roku. Fregaty te znane są jako typ F 2000S, natomiast w Arabii Saudyjskiej określa się je mianem typu Al Madinah i właśnie to określenie jest bardziej znane i używane znacznie częściej.
        Konstrukcja pierwszej fregaty zlecona została stoczni DCN (Direction des Constructions Navales) Lorient. Jednostka otrzymała nazwę "Al Madinah", a jej budowa rozpoczęła się w październiku 1981 roku. Wodowanie miało miejsce w kwietniu 1983 roku, a oficialne przekazanie fregaty saudyjskiej flocie odbyło się w styczniu 1985 roku. Pozostałe jednostki "Hofouf", "Abha" i "Taif" wybudowane zostały w stoczni DCN Toulon. Konstrukcja pierwszego z tych trzech okrętów "Hofouf" trwała od czerwca 1982 roku do tego samego miesiąca 1983 roku. Druga fregata "Abha" wybudowana została między grudniem 1982 roku a grudniem 1983 roku, a trzecia jednostka "Taif" w okresie od marca 1983 roku do maja 1984 roku. Do sierpnia 1986 roku wszystkie jednostki znalazły się w służbie w Marynarce Wojennej Arabii Saudyjskiej. Bazą macierzystą okrętów typu Al Madinah stał się port w Jeddah.
        Kadłub jednostek typu Al Madinah ma całkowitą długość 115 metrów. Burty są dość wysokie, co zapewnia jednostkom dobrą dzielność morską. Wnętrze kadłuba podzielono na 14 przedziałów wodoszczelnych, co przy niewielkiej długości 115 metrów zapewnia dobrą niezatapialność. Biorąc pod uwagę gorący rejon działania saudyjskich fregat, pomieszczenia dla załogi wyposażone zostały w bardzo wydajny system klimatyzacyjny. Ogólnie warunki bytowe załogi są bardzo dobre i spełniają wszystkie standardy jakości. Wysoka jakość życia na pokładzie zapewniona jest również dzięki zainstalowaniu aktywnych stabilizatorów przechyłowych Snach/Saphir, które w znaczący sposób zmniejszają kołysanie okrętu. Nadbudówki saudyjskich jednostek są dość niskie. Z tego względu uwagę zwraca duża bryła komina znajdująca się na śródokręciu, która wyposażona jest w rozpraszacz dymów.
        Układ napędowy okrętów typu Al Madinah zaprojektowany został w systemie CODAD. W jego skład wchodzą 4 silniki diesla SEMT-Pielstick 16PA 6V280 BTC o łącznej mocy 38400 KM, które napędzają 2 wały śrubowe. Zastosowanie tylko silników diesla bez turbin gazowych nie wpłynęło negatywnie na maksymalną osiąganą prędkość, która wynosi 30 węzłów. Przy szybkości ekonomicznej 15 węzłów, saudyjskie okręty typu Al Madinah są w stanie przepłynąć 8000 Mm.
        Jednym z głównych zadań fregat typu Al Madinah jest walka z nieprzyjacielskimi okrętami nawodnymi. W tym celu na pokładzie zainstalowane zostały dwie wyrzutnie dla włoskich rakiet przeciwokrętowych MBDA Otomat-Teseo Mk 2. Wyrzutnie te znajdują się na śródokręciu między przednią nadbudówką a bryłą komina. Łączny zapas przenoszonych pocisków wynosi 8 sztuk. W przypadku gdy cel znajduje się poza zasięgiem okrętowych stacji radiolokacyjnych, rakiety MBDA Otomat-Teseo Mk 2 naprowadzane są za pomocą śmigłowca Eurocopter AS-365F Dauphin 2, który stacjonuje na pokładzie. Uzupełnieniem systemów przeciwokrętowych jest armata Cruesot-Loire kalibru 100 mm. model T100C. Zainstalowano ją na pokładzie dziobowym przed bryłą przedniej nadbudówki z pomostem bojowym. Kierowaniem tej artylerii zajmuje się radar Thales DRBC-32 Vega.
        Kolejnym podstaowym zadaniem saudyjskich okrętów jest zwalczanie celów powietrznych. By skutecznie wywiązywać się z misji tego rodzaju na rufowej nadbudówce zainstalowany został rakietowy system przeciwlotniczy Thales Crotale Naval, który ma zapas 26 pocisków. Kierowane są one za pomocą radaru Thales Castor 2B, którego antena zamontowana jest na zestawie Crotale Naval. Głownie do obrony własnej przed nadlatującymi pociskami przeciwokrętowymi wykorzystywana jest włoska artyleria w postaci dwóch działek OTO Melara kalibru 40 mm. model Compact. Znajdują się one na śródokręciu po jednym na lewej i prawej burcie na wysokości komina. Ich kierowaniem zajmują się 3 systemu optroniczne CSEE Naja.
        Poza głwnymi zadaniami zwalczania okrętów nawodnych i celów powietrznych jednostki typu Al Madinah mogą być również wykorzystywane do misji zwalczania okrętów podwodnych. W tym celu na obniżonym, krótkim pokładzie rufówki zainstalowane zostały 4 wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm. dla torped ECAN F17P. Pojedyncze wyrzutnie torpedowe nie są zainstalowane na mechaniźmie obrotowym i skierowane są ku rufie. Umieszczono je parami na lewej i prawej burcie, natomiast w środku znajduje się aparatura holownicza hydrolokatora o zmiennej głębokości zanurzania. Torpedy ECAN F17P wykorzystywane są nie tylko do zwalczania okrętów podwodnych, ale także do niszczenia jednostek nawodnych. Kierowaniem uzbrojeniem torpedowym zajmuje się system Alcatel DLT. Głównym elementem systemu zwalczania okrętów podwodnych jest stacjonujący na fregatach typu Al Madinah śmigłowiec Eurocopter AS-365F Dauphin 2, który ma do dyspozycji niewielki pokład lotniczy i hangar.
        Podobnie jak zdecydowana większość systemów uzbrojenia, wyposażenie elektroniczne jest produkcji francuskiej. Na trójnożnym maszcie umieszczonym na końcu przedniej nadbudówki zainstalowany został główny system obserwacji przestrzeni nawodnej i powietrznej w postaci radaru Thales DRBV-15 Sea Tiger. Na dachu pomostu bojowego umieszczono radar nawigacyjny Thales 1226. Wykrywaniem nieprzyjacielskich okrętów podwodnych zajmuje się kompleks złożony z dwóch anten hydrolokacyjnych. Pierwszą z nich jest hydrolokator kadłubowy aktywny Thales Underwater Systems TSM-2630 Diodon, który zintegrowany jest z drugim hydrolokatorem o zmiennej głębokości zanurzania pasywnym Thales Underwater Systems TSM-2630 Sorel. Przetwarzaniem i opracowywaniem danych z czujników okrętowych zajmuje się system dowodzenia Thales TAVITAC, który składa się z dwóch komputerów typu 15M 125F z sześcioma terminalami.
        Uzupełnieniem urządzeń radarowych i hydrolokacyjnych są systemy walki elektronicznej, które głównie wykorzystywane są do biernej ochrony okrętu. Do obrony przed nadlatującymi pociskami przeciwokrętowymi zainstalowano dwie wyrzutnie pułapek termicznych CSEE AMBL-1B Dagaie, które znajdują się na wysokości masztu radarowego po jednej na lewej i prawej burcie. Jednostki wyposażone są także w system przeciwdziałania elektronicznego Thales Janet, mający za zadanie zagłuszać pracę nieprzyjacielskich radarów i rakietowych systemów naprowadzania. Dodatkowo typ Al Madinah wyposażony jest w odbiornik emisji sygnałów radarowych i elektronicznych Thales DR-4000.
        Ogólnie saudyjskie fregaty typu Al Madinah są jednostkami udanymi, choć raczej ze względu na dość małe rozmiary nie sprawdziłyby się w prowadzeniu operacji oceanicznych. Jednak nie ma to większego znaczenia w przypadku tych okrętów, gdyż głównym obszarem działań Marynarki Wojennej Arabii Saudyjskiej jest Morze Czerwone i Zatoka Perska. Akweny te są niewielkie i nie wymagają od jednostek posiadania dużych gabarytów. Zarówno wyposażenie w systemy elektroniczne jak i uzbrojenie jest nowoczesne, co sprawia że typ Al Madinah ma duże możliwości bojowe i raczej nie odbiega standardami od jednostek zachodnich. W połączeniu z również znajdującymi się w służbie fregatami typu La Fayette, znanymi w Arabii Saudyjskiej jako typ Al Riyadh, jednostki typu Al Madinha stanowią trzon saudyjskiej floty i w jej składzie pozostaną jeszcze przez jakiś czas.
        Służba wszystkich jednostek typu Al Madinah w zasadzie przebiegała spokojnie i bez jakichś szczególnych incydentów. Wartym odnotowania wydarzeniem jest pożar, który w sierpniu 1991 roku wybuchł w maszynowni fregaty "Al Madinah". Po tym pożarze jednostka czasowo została wycofana z szeregów floty w celu dokonania napraw. Prace zakończyły się dopiero w maju 1994 roku i wtedy okręt powrócił do czynnej służby.

TYPY OKRĘTÓW
PODWODNYCH

Myśliwskie
okręty podwodne:

.:Agosta
.:Amethyste
.:Galerna
.:Han
.:Los Angeles
.:Ming
.:Romeo
.:Rubis
.:Seawolf
.:Song
.:Swiftsure
.:Trafalgar
.:Upholder
.:Victoria
.:Walrus
.:Zeeleeuw

Balistyczne
okręty podwodne:

.:Benjamin Franklin
.:Delta
.:Ethan Allen
.:George Washington
.:Hotel
.:Jin
.:L'Inflexible
.:Lafayette
.:Le Redoutable
.:Le Triomphant
.:Ohio
.:Resolution
.:Typhoon (Tajfun)
.:Vanguard
.:Xia
.:Yankee (Jankes)


UZBROJENIE

Rakiety balistyczne
typu SLBM:

.:JL (Ju Lang)
.:Polaris
.:Poseidon
.:Seria M
.:SS-N-4 Sark
.:SS-N-5 Sark
.:SS-N-6 Serb
.:SS-N-8 Sawfly
.:SS-N-17 Snipe
.:SS-N-18 Stingray
.:SS-N-20 Sturgeon
.:SS-N-23 Skiff
.:Trident

Rakiety
przeciwokrętowe:

.:Hsiung Feng
.:Naval Strike Missile
.:SSM-1B
.:SSM-700K Hae Sung
.:xGM-84 Harpoon

Pociski manewrujące:

.:Hyunmoo III
.:xGM-109 Tomahawk

Rakietotorpedy:

.:ASROC
.:Hong Sahng-uh
.:SUBROC

Torpedy:

.:Mk 44
.:Mk 46
.:Mk 50 Barracuda
.:Mk 54 MAKO
.:MU 90 Impact
.:Stingray

Rakiety
przeciwlotnicze:

.:Evolved Sea Sparrow
.:Rolling Airframe Missile
.:Sea Sparrow
.:Standard Missile

Zestawy obrony
bezpośredniej CIWS:

.:Meroka
.:Mk 15 Phalanx
.:SGE-30 Goalkeeper

Amunicja:

.:BTERM
.:EX-171 (Mk 171)
.:Vulcano


RÓŻNE ARTYKUŁY

.:Forty-one for freedom
.:Koncepcja MEKO
.:Projekt 621
(typ Gawron)
.:Radary serii
BridgeMaster E
.:SSBN-X
.:US Navy SLBM
.:Wypadki i awarie SSBN


INNE

.:Strona główna
.:Linki

Współczesne okręty wojenne
Copyright © Mateusz Ossowski