|
Jednostki typu Amethyste są rozwojową wersją pierwszych francuskich myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie atomowym SNA (Sous-marin Nucleaire d'Attaque) typu Rubis. Cały program rozbudowy atomowych sił podwodnych rozpoczął się w 1962 roku, jednak priorytet uzyskały jednostki balistyczne SNLE (Sous-marins Nucleaires Lanceurs d’Engins) typu Le Redoutable. Dopiero pod koniec 1976 roku rozpoczęła się budowa pierwszej serii myśliwskich okrętów podwodnych typu Rubis. Pierwotne plany zakładały, że zostanie skonstruowanych pięć jednostek, a następnie kolejnych pięć w wersji zmodernizowanej, które znane są jako typ Amethyste. Z powodów finansowych liczebność pierwszej serii została zredukowana do czterech jednostek, a budowa ostatnich dwóch okrętów przedłużała się i ostatecznie dobiegła końca w 1986 roku. Planowana ilość oddanych do służby okrętów w zmodernizowanej wersji również została zredukowana do czterech jednostek.
W październiku 1983 roku, gdy jeszcze nie nastąpiły problemy finansowe, w stoczni DCN (Direction des Constructions Navales) Cherbourg została położona stępka pod pierwszy okręt typu Amethyste. Gdy budżet na realizację programu budowy podwodnej floty atomowej zaczął się kurczyć, postanowiono że na razie nie będzie rozpoczynana budowa kolejnych jednostek typu Amethyste. Budowa pierwszego okrętu ciągnęła się do maja 1988 roku i w końcu w marcu 1992 roku jednostka została przekazana francuskiej flocie pod nazwą "Amethyste". Okręt otrzymał numer taktyczny S 605. Mając na względzie numer taktyczny S 607, stępkę pod budowę trzeciego okrętu "Turquoise", położono w 1986 roku, jednak ponownie wystąpiły problemy natury finansowej i konstrukcja została przerwana. Ostatecznie Francuska Marynarka Wojenna zrezygnowała z budowy tego okrętu. Konstrukcję drugiej jednostki typu Amethyste o numerze S 606 rozpoczęto w marcu 1987 roku, a zakończono we wrześniu 1990 roku. Pod nazwą "Perle" jednostka została oddana do służby w lipcu 1993 roku. Budowa ostatniego okrętu "Diamant" rozpoczęła się w 1991 roku, jednak sytuacja była identyczna do tej, jaka zaistniała przy konstrukcji jednostki "Turquoise". Z tego powodu francuska flota zrezygnowała z dokończenia budowy.
Łącznie Francuska Marynarka Wojenna otrzymała jedynie dwie jednostki typu Amethyste. Okręty te zasadniczo nie różnią się od pierwszych czterech jednostek typu Rubis. Ich kadłub wykonany został ze stali o podwyższonej wytrzymałości HLES-80, dzięki której maksymalna głębokość zanurzenia wynosi 300 metrów. Widoczną gołym okiem różnicą był kształt kadłuba w części dziobowej, który otrzymał opływowe kształty. Zmiana w tej części okrętu spowodowała wydłużenie całkowitej długości kadłuba z 72,1 metra do 73,6 metra. Opływowe kształty dziobu, wraz z tym samym systemem napędowym co na typie Rubis, pozwoliły na zwiększenie maksymalnej prędkości podwodnej z 25 do 28 wezłów. Stery głębokości pozostały w tym samym miejscu na kiosku, podobnie jak usterzenie rufowe, które otrzymało formę krzyżową. Rozplanowanie wnętrza na typie Amethyste w niczym nie odbiega od tego, jakie jest na typie Rubis. Okręt podzielony został przez trzy wodoszczelne grodzie. Pierwsza gródź oddziela przedział torpedowy na dziobie od reszty okrętu. Za wyrzutniami torpedowymi i magazynami dla posisków rozpoczyna się dwupokładowy układ, na którym znalazło się centrum dowodzenia oraz pomieszczenia mieszkalne dla załogi. Dwupokładowe rozplanowanie kończy się mniej więcej na śródokręciu, gdzie rozpoczyna się przedział maszynowni. Od reszty okrętu jest on oddzielony specjalną izolacją przeznaczoną do ekranowania reaktora.
System napędowy działa na takiej samej zasadzie, jak na wszystkich francuskich okrętach podwodnych o napędzie atomowym. Ciśnieniowy reaktor atomowy chłodzony wodą CAS 48 poprzez turbiny dostarcza energię do dwóch zespołów prądotwórczych, które z kolei napędzają główny silnik elektryczny o mocy 9500 KM. Do chłodzenia reaktora wykorzystuje się naturalną cyrkulację wody, natomiast przy dużych prędkościach obieg ten wspomagany jest przez pompy cyrkulacyjne. W razie awarii głównej jednostki napędowej wykorzystywane są dwa silniki diesla SEMT-Pielstick 8PA 4V185 SM.
Uzbrojenie jednostek typu Amethyste wystrzeliwane jest z czterech wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm., które umieszczone są na dziobie. Łączny zapas przenoszonych pocisków wynosi 14 sztuk, co jest liczbą bardzo małą. Mniejsze jednostki typu Agosta, które napędzane były w sposób konwencjonalny są w stanie zabrać na pokład 20 sztuk różnego rodzaju broni. Typ Amethyste wyposażony jest w torpedy ECAN F17 Mod 2, które przeznaczone są do zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych. Dodatkowym systemem uzbrojenia przeciwokrętowego są rakiety MBDA (Aerospatiale) SM 39 Exocet. Kierowaniem ogniem zajmuje się system DLT D3. System wystrzeliwania torped na typie Amethyste został przystosowany do odpalania pocisków z każdej głębokości. Dodatkowym systemem uzbrojenia mogą być miny TSM 3510, które stawiane są z wyrzutni torpedowych. Łącznie typ Rubis może zamiast torped i rakiet zabrać na pokład 28 min, co oznacza że na każdy pocisk przypadają dwie miny.
Wyposażenie hydrolokacyjne składa się z dookulnej anteny hydrolokatora pasywnego Thales Underwater Systems DSUV-22, która zamontowana została na dziobie poniżej wyrzutni torpedowych. Nad tymi wyrzutniami znajduje się antena hydrolokatora pasywno-aktywny Thales Underwater Systems DUUA-2, który wykorzystywany jest podczas przeprowadzania ataku. Przed kioskiem zainstalowany jest hydrolokator przechwytujący i pomiaru odległości Thales Underwater Systems DUUX-5 Fenelon. Ostatnim systemem hydrolokacyjnym jest hydrolokator holowany pasywny Thales Underwater Systems DSUV-62. Dane ze wszystkich czujników okrętowych spływają do systemu dowodzenia SAT (Systeme d'Armes Tactique). Na kiosku typu Amethyste znajdują się wysuwane anteny odbiornika emisji sygnałów radarowych i elektronicznych Thales DR 3000U, które w oznaczeniu francuskim znane są jako ARUR-13. Prócz tego okręt wyposażony jest w radar nawigacyjny Thales DRUA-33 Calypso IV oraz peryskop bojowy i obserwacyjny.
W latach 1989 - 1996 wszystkie okręty typu Rubis przeszły modernizację, która dostosowała je do standartów typu Amethyste. Cała ta operacja otrzymała kryptonim Amethyste (AMelioration Tactique HYdrodynamique Silence Transmission Ecoute) i miała na celu nie tylko unowocześnienie typu Rubis, ale także lepsze przystosowanie go do prowadzenia operacji zwalczania okrętów podwodnych. Po przeprowadzeniu modernizacji jednostki bardzo często zaliczane są do typu Amethyste, gdyż właściwie nie ma między nimi różnic. Równie częste jest zaliczanie typu Amethyste do typu Rubis.
W porównaniu z balistycznymi okrętami podwodnymi o napędzie atomowym załoga typu Amethyste jest bardzo mała i liczy sobie 62 osoby, w tym 10 oficerów. By maksymalnie wykorzystać potencjał jednostek typu Amethyste, postanowiona że służba okrętów będzie przebiegać w systemie dwuzałogowym. Jedna ekipa oznaczona jest kolorem niebieskim (bleu), natomiast druga kolorem czerwonym (rouge). Podczas gdy jedna załoga znajduje się na okręcie i patroluje wyznaczony rejon, druga przebywa w tym czasie na lądzie i odpoczywa lub przechodzi szkolenia. Gdy okręt powróci do portu, załoga jest wymieniana i jednostka ponownie rusza w rejs bojowy.
Oba okręty typu Amethyste zostały przydzielone do Strategicznych Sił Oceanicznych FOST (Force Oceanique Strategique). W silach tych znajdują się również najnowsze okręty balistyczne typu Le Triomphant, które stacjonują w bazie w Breście, natomiast typ Amethyste operuje z portu w Toulonie. Początkowo plany rozmieszczenia myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie atomowym były nieco inne. Wszystkie jednostki typu Rubis i pierwszy wybudowany okręt typu Amethyste miały stacjonować właśnie w Toulonie, natomiast kolejne trzy jednostki typu Amethyste miały oberować z bazy marynarki wojennej w Lorient. Mimo że typ Amethyste jest zmodernizowaną wersją typu Rubis, to nie została usunięta jedna bardzo duża wada, a mianowicie skąpy zapas pocisków wynoszący 14 sztuk. Niewątpliwie zaletą pozostała niezależność od technologii z zagranicy. Oba okręty z tego typoszeregu w przyszłości zastąpione zostaną przez nowe myśliwskie okręty podwodne o napędzie atomowym typu Barracuda, z których pierwszy ma wejść do służby w 2012 roku. Jednak do tego czasu zarówno typ Amethyste jak i typ Rubis będą stanowić trzon francuskich myśliwskich sił podwodnych.
|
