TYPY OKRĘTÓW
NAWODNYCH

Lotniskowce:

.:Centaur
.:Chakri Naruebet
.:Charles de Gaulle
.:Clemenceau
.:Enterprise
.:Giuseppe Garibaldi
.:Hermes
.:Invincible
.:John F. Kennedy
.:Kitty Hawk
.:Kuznetsov
.:Nimitz
.:Principe de Asturias
.:Sao Paulo
.:Viraat

Krążowniki:

.:Jeanne d'Arc
.:Kara
.:Kiev (Kijów)
.:Kirov
.:Slava
.:Ticonderoga
.:Vittorio Veneto

Niszczyciele:

.:Arleigh Burke
.:Atago
.:Audace
.:Cassard
.:Charles F. Adams
.:Delhi
.:Georges Leygues
.:Iroquois
.:Kashin
.:KDX-1
(Kwanggaeto-Daewang)
.:KDX-2
(Chungmugong Yi Sun-shin)
.:KDX-3
(Sejong-Daewang)
.:Keelung
.:Kidd
.:Kimon
.:Kongou
.:Lanzhou
.:Luda
.:Luhai
.:Luhu
.:Luigi Durand de la Penne
.:Lujang
.:Lutjens
.:Maraseti
.:Perth
.:Rajput
.:Sheffield
.:Sovremenny
.:Spruance
.:Suffren
.:Tourville
.:Tribal
.:Udaloy (Udałoj)

Fregaty:

.:Adelaide
.:Al Madinah
.:Al Riyadh
.:Almirante Brown
.:Álvaro de Bazán
.:Anzac
.:Aradu
.:Artigliere
.:Barbaros
.:Brahmaputra
.:Brandenburg
.:Bremen
.:Broadsword
.:Cheng Kung
.:De Zeven Provincien
.:Duke
.:Elli
.:Floreal
.:Fridtjof Nansen
.:Godavari
.:Halifax
.:Hydra
.:Jacob van Heemskerck
.:Jianghu
.:Jiangwei
.:Kang Ding
.:Karel Doorman
.:Kortenaer
.:Krivak
.:La Fayette
.:Lekiu
.:Lupo
.:Maestrale
.:Naresuan
.:Neustrashimy (Nieustraszimyj)
.:Niteroi
.:Oliver Hazard Perry
.:Sachsen
.:Santa María
.:Soldati
.:Talwar
.:Thetis
.:Tromp
.:Ulsan
.:Valour
.:Vasco da Gama
.:Venti
.:Wielingen
.:Yavuz

Korwety:

.:Niels Juel
.:Visby

Typ Luhai (DDG)

| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |

ostatnia aktualizacja: 07.05.2005 r.

OPIS:

        Niszczyciel typu Luhai, w terminologii chińskiej zwanej Typ 051B, reprezentuje kolejny wielki krok w tworzeniu przez to państwo pełnomorskiej floty. W porównaniu z poprzednimi jednostkami typu Luda i typu Luhu nowy okręt ma znacznie nowocześniejsze uzbrojenie i widoczną miniaturyzację systemów elektronicznych, co świadczy o dokonanym postępie technologicznym. Również wyporność zwiększyła się do ponad 6000 ton, co spowodowało, iż Typ 051B był trzecim okrętem w Chińskiej Marynarce Wojennej o tak dużej wyporności, po dwóch zakupionych w Rosji i wcielonych do służby niszczycielach typu Sovremenny. Dodatkowo projekt jednostki opiera się na technologii "steath", która w znacznym stopniu utrudnia wykrycie okrętu przez nieprzyjaciela.
        Prace budowlane nad tym okrętem, zlecone stoczni w Dalian w prowincji Liaoning, rozpoczęły się w maju 1996 roku, a zakończyły w październiku 1997 roku. Zachodni analitycy wojskowi spodziewali się całej serii okrętów tego typu, jednak wbrew ich oczekiwaniom Chińczycy poprzestali tylko na jednej jednostce o nazwie "Shenzhen". W 1998 roku okręt pierwszy raz wypłyną w morze na próby, natomiast w składzie floty znalazł się w 1999 roku. Niszczyciel "Shenzhen" został przydzielony do Floty Południowej z portem w Zhanjiang w prowincji Guangdong.
        Istnieje wiele hipotez dlaczego powstał tylko jeden niszczyciel. Prawdopodobne jest to, iż Typ 051B stanowi jednostkę eksperymentalną, na której wypróbowywane będą różne nowe technologie i koncepcje zanim zostaną one wprowadzone na innych budowanych okrętach. Innym powodem, dla którego wybudowano tylko "Shanzhen" może być niezadowolenie dowództwa Chińskiej Marynarki Wojennej, ponieważ okręt napędzany jest przestarzałymi turbinami parowymi o niskiej efektywności i skomplikowanej obsłudze, podczas gdy wszystkie zachodnie okręty napędzane są poprzez łatwe w obsłudze i wydajniejsze turbiny gazowe. Powodem wykorzystania przez Chińczyków turbin gazowych były powoli posuwające się do przodu prace nad programem budowy własnych turbin gazowych i kłopoty z uzyskaniem dostępu do technologii zagranicznych związanych z gazowym systemem napędowym. Trzecim czynnikiem, powiązanym z problemem napędu, który prawdopodobnie spowodował zaprzestanie budowy kolejnych niszczycieli typu Luhai była decyzja Ukrainy podjęta w 2001 roku o sprzedaniu technologii bodowy turbin gazowych Maszprojekt-Zarja DA-80. Posiadają one na tyle dużą moc, że są w stanie napędzać większe jednostki takie jak typ Lujang, w Chinach oznaczonych jako Typ 052B. Z tego względu postanowiono nie kontynuować budowy jednostek z typoszeregu Luhai, a skupić się na okrętach większych, napędzanych turbinami gazowymi.
        Co ciekawe pierwsze raporty dotyczące niszczyciela typu Shenzhen sugerowały, że napęd zaprojektowany został w najczęściej stosowanym na współczesnych okrętach wojennych układzie CODAG. W jego skład miały wchodzić ukraińskie turbiny gazowe GT 25000 i niemieckie silniki diesla MTU 12V1163 TB83. Dopiero późniejsze doniesienia potwierdziły fakt, ze chińska jednostka napędzana jest przez dwie turbiny parowe.
        Typ Luhai powstał w oparciu o kadłub niszczycieli typu Luhu, co dało tym jednostkom wysoką prędkość maksymalną rzędu 29 węzłów. Ważną cechą tej jednostki jest to, że pozostawiono na niej sporo wolnej przestrzeni, która w późniejszym czasie zostanie wykorzystana pod instalację nowych urządzeń, systemów elektronicznych i uzbrojenia. Kształty kadłuba i nadbudówek typu Shenzhen wykorzystują technologię "stealth". Burty oraz ściany nadbudówek odchylone są od pionu tak, by nie odbijać nieprzyjacielskich wiązek radarowych w stronę źródła. Maszty zaprojektowano piramidalnie, gdyż są trudniejsze do wykrycia przez radar od zwykłych masztów w formie kratownicy.
        Uzbrojenie niszczyciela "Shenzhen" jak przystało na jednostkę wielozadaniową jest bardzo zróżnicowane. Obronę przeciwlotniczą zapewniają pociski HQ-7 (FM-80), które do wyrzutni ładowane są automatycznie poprzez chowany pod pokład za wyrzutnią podajnik rakiet. W takie samo urządzenie wyposażone są niszczyciele typu Luhu, jednak w ich przypadku podajnik nie chowa się pod pokładem, a na stałe zainstalowany jest za wyrzutnią dla rakiet HQ-7 (FM-80). Pociski te wykorzystują radar kierowania ogniem Typ 345 (MR-35). Bezpośrednią obronę przed nadlatującymi rakietami przeciwokrętowymi zapewniają 4 działka kalibru 37 mm. model 76A, które zamontowane są nad hangarem, po 2 na każdej burcie. Takie rozmieszczenie zapewnia doskonałą obronę sterburty i bakburty, jednak zupełnie nie sprawdza się w zestrzeliwaniu pocisków nadlatujących od strony dziobu i rufy. Kierowaniem działek 37 mm. zajmują się 2 radary Typ 347C (EFR-1) (Rice Lamp).
        Początkowo głównym systemem zwalczania okrętów nawodnych były przeciwokrętowe rakiety YJ-82 (C-802). Łączny zapas tych pocisków wynosił 16 sztuk. Odpalane były z czterech wyrzutni umieszczonych na śródokręciu. W 2004 roku niszczyciel "Shenzhen" przeszedł modernizację, podczas której rakiety YJ-82 (C-802) zastąpione zostały nowszym modelem YJ-83 (C-803). W czasie tej modernizacji wymieniony został również inny system zwalczania okrętów nawodnych, a mianowicie armata kalibru 100 mm. model PJ33A. W jej miejsce pojawiła się inna armata tego samego kalibru, która opracowana została w technologii "stealth" i znana jest jako model 99. Zarówno pociski YJ-83 (C-803) jaki i armata 100 mm. model 99 wykorzystują ten sam radar kierowania ogniem Typ 344 (MR-34).
        Początkowo przypuszczano, że podczas modernizacji z 2004 roku Chińska Marynarka Wojenna zdecyduje się na zainstalowanie pionowych wyrzutni VLS (Vertical Launching System) dla rakiet przeciwlotniczych. Wyrzutnia ta miała znaleźć się w miejscu wyrzutni dla rakiet HQ-7 (FM-80). Ostatecznie przypuszczenia te okazały się błędne, gdyż wystąpiły problemy z realizacją programu budowy takich wyrzutni i rakiet do nich przeznaczonych. Ten fakt, podobnie jak niezadwolenie z napędu typu Luhai, był przyczyną zakończenia typoszeregu tylko na jednaj jednostce "Shenzhen".
        Wyposażenie zwalczania okrętów podwodnych jest bardzo skromne i składa się tylko z dwóch wyrzutni torped 324 mm. dla torped Yu-7. Główny ciężar walki z nieprzyjacielskimi okrętami podwodnymi spoczywa na dwóch śmigłowcach Harbin Z9A. Maszyny te mają na rufie do dyspozycji pokład lotniczy i hangar. Na niszczycielu typu Luhai, zamiast śmigłowców Harbin Z9A, które są rodzimej produkcji, mogą stacjonować również dwie rosyjskie maszyny Kamov Ka-27 Helix.
        Głównym systemem dozoru przestrzeni powietrznej jednostki Typu 051B jest trójwspółrzędy radar Typ 381A (Rice Screen). Jest on zainstalowany na szczycie tylnego piramidalnego masztu. Zaraz za tym masztem zainstalowany jest kolejny radar dozoru powietrznego Typ 517H-1 (Knife Rest). Na samej górze przedniego piramidalnego masztu znajduje się radar dozoru nawodnego i powietrznego Typ 360S (SR-60), który opracowano na podstawie włoskiego radaru MBDA MM/SPS-774 (RAN-10S). Do nawigacji wykorzystywane są 2 radary Thales RM-1290. Wykrywaniem okrętów podwodnych zajmuje się hydrolokator kadłubowy aktywny Thales Underwater Systems DUBV-23. Niszczyciel "Shenzhen" wyposażony jest w chiński system dowodzenia, który jest kopią systemu francuskiego Thomson-CSF, obecnie Thales TAVITAC. Jednostka wyposażona jest także w system komunikacji satelitarnej, której kopuły anten znajdują się na śródokręciu na wysokości tylnego masztu.
        Wyposażenie elektroniczne niszczyciela Typu 051B obejmuje także systemy walki elektronicznej. Pasywnym systemem obrony okrętu jest system przeciwdziałania elektronicznego SRW210A. Zainstalowany jest także odbiornik nieprzyjacielskich emisji sygnałów radarowych i elektronicznych. Ponad to na pokładzie znajdują się dwie wyrzutnie pułapek termicznych Typ 946 (PJ46).
        Pod względem historycznym jednostka typu Luhai jest wyjątkowa dla Chińskiej Marynarki Wojennej. Zaraz po wejściu do służby w 1999 roku, pod koniec roku 2000 niszczyciel i okręt zaopatrzeniowy "Nancang" przybyły z oficjalną wizytą do Afryki. Była pierwsza tego typu wizyta przeprowadzona na tym kontynencie w całej historii chińskiej floty wojennej. Kolejna warta odnotowania wizyta miała miejsce w Europie między sierpniem a listopadem 2001 roku. Wówczas "Shenzhen" wraz z innym okrętem zaopatrzeniowym "Taicang" zawiną do portów w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch.
        Ogólnie jednostka typu Luhai jest dobrym pełnomorskim okrętem, stanowiącym o sile Chińskiej Marynarki Wojennej. Jego słabością może być przestarzały napęd wykorzystujący turbiny parowe, które są trudne i kłopotliwe w obsłudze. Zdecydowanie najsłabszym punktem jest system przeciwlotniczy złożony z rakiet HQ-7 (FM-80). Pociski te mają ograniczony zasięg i nie są w stanie zapewnić skutecznego przeciwlotniczego parasola obronnego. Z tym samym problemem borykają się poprzednie dwie jednostki typu Luhu. To niedociągnięcie rozwiązane zostało dopiero przy okazji wejścia do służby niszczycieli typu Lujang, które wyposażono w rosyjskie rakiety 9M-38E-1 Smerch (SA-N-12 Grizzly) wystrzeliwane z dwóch wyrzutni 3S-90. Mimo niedoskonałości systemu przeciwlotniczego niszczyciel "Shenzhen" pozostanie w szeregach Chińskiej Marynarki Wojennej przez długi czas, o czym może świadczyć przeprowadzona w 2004 roku modernizacja, podczas której unowocześniono i zwiększono możliwości systemów zwalczania okrętów nawodnych.

TYPY OKRĘTÓW
PODWODNYCH

Myśliwskie
okręty podwodne:

.:Agosta
.:Amethyste
.:Galerna
.:Han
.:Los Angeles
.:Ming
.:Romeo
.:Rubis
.:Seawolf
.:Song
.:Swiftsure
.:Trafalgar
.:Upholder
.:Victoria
.:Walrus
.:Zeeleeuw

Balistyczne
okręty podwodne:

.:Benjamin Franklin
.:Delta
.:Ethan Allen
.:George Washington
.:Hotel
.:Jin
.:L'Inflexible
.:Lafayette
.:Le Redoutable
.:Le Triomphant
.:Ohio
.:Resolution
.:Typhoon (Tajfun)
.:Vanguard
.:Xia
.:Yankee (Jankes)


UZBROJENIE

Rakiety balistyczne
typu SLBM:

.:JL (Ju Lang)
.:Polaris
.:Poseidon
.:Seria M
.:SS-N-4 Sark
.:SS-N-5 Sark
.:SS-N-6 Serb
.:SS-N-8 Sawfly
.:SS-N-17 Snipe
.:SS-N-18 Stingray
.:SS-N-20 Sturgeon
.:SS-N-23 Skiff
.:Trident

Rakiety
przeciwokrętowe:

.:Hsiung Feng
.:Naval Strike Missile
.:SSM-1B
.:SSM-700K Hae Sung
.:xGM-84 Harpoon

Pociski manewrujące:

.:Hyunmoo III
.:xGM-109 Tomahawk

Rakietotorpedy:

.:ASROC
.:Hong Sahng-uh
.:SUBROC

Torpedy:

.:Mk 44
.:Mk 46
.:Mk 50 Barracuda
.:Mk 54 MAKO
.:MU 90 Impact
.:Stingray

Rakiety
przeciwlotnicze:

.:Evolved Sea Sparrow
.:Rolling Airframe Missile
.:Sea Sparrow
.:Standard Missile

Zestawy obrony
bezpośredniej CIWS:

.:Meroka
.:Mk 15 Phalanx
.:SGE-30 Goalkeeper

Amunicja:

.:BTERM
.:EX-171 (Mk 171)
.:Vulcano


RÓŻNE ARTYKUŁY

.:Forty-one for freedom
.:Koncepcja MEKO
.:Projekt 621
(typ Gawron)
.:Radary serii
BridgeMaster E
.:SSBN-X
.:US Navy SLBM
.:Wypadki i awarie SSBN


INNE

.:Strona główna
.:Linki

Współczesne okręty wojenne
Copyright © Mateusz Ossowski