TYPY OKRĘTÓW
NAWODNYCH

Lotniskowce:

.:Centaur
.:Chakri Naruebet
.:Charles de Gaulle
.:Clemenceau
.:Enterprise
.:Giuseppe Garibaldi
.:Hermes
.:Invincible
.:John F. Kennedy
.:Kitty Hawk
.:Kuznetsov
.:Nimitz
.:Principe de Asturias
.:Sao Paulo
.:Viraat

Krążowniki:

.:Jeanne d'Arc
.:Kara
.:Kiev (Kijów)
.:Kirov
.:Slava
.:Ticonderoga
.:Vittorio Veneto

Niszczyciele:

.:Arleigh Burke
.:Atago
.:Audace
.:Cassard
.:Charles F. Adams
.:Delhi
.:Georges Leygues
.:Iroquois
.:Kashin
.:KDX-1
(Kwanggaeto-Daewang)
.:KDX-2
(Chungmugong Yi Sun-shin)
.:KDX-3
(Sejong-Daewang)
.:Keelung
.:Kidd
.:Kimon
.:Kongou
.:Lanzhou
.:Luda
.:Luhai
.:Luhu
.:Luigi Durand de la Penne
.:Lujang
.:Lutjens
.:Maraseti
.:Perth
.:Rajput
.:Sheffield
.:Sovremenny
.:Spruance
.:Suffren
.:Tourville
.:Tribal
.:Udaloy (Udałoj)

Fregaty:

.:Adelaide
.:Al Madinah
.:Al Riyadh
.:Almirante Brown
.:Álvaro de Bazán
.:Anzac
.:Aradu
.:Artigliere
.:Barbaros
.:Brahmaputra
.:Brandenburg
.:Bremen
.:Broadsword
.:Cheng Kung
.:De Zeven Provincien
.:Duke
.:Elli
.:Floreal
.:Fridtjof Nansen
.:Godavari
.:Halifax
.:Hydra
.:Jacob van Heemskerck
.:Jianghu
.:Jiangwei
.:Kang Ding
.:Karel Doorman
.:Kortenaer
.:Krivak
.:La Fayette
.:Lekiu
.:Lupo
.:Maestrale
.:Naresuan
.:Neustrashimy (Nieustraszimyj)
.:Niteroi
.:Oliver Hazard Perry
.:Sachsen
.:Santa María
.:Soldati
.:Talwar
.:Thetis
.:Tromp
.:Ulsan
.:Valour
.:Vasco da Gama
.:Venti
.:Wielingen
.:Yavuz

Korwety:

.:Niels Juel
.:Visby

Typ Delhi (DDG)

| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |

ostatnia aktualizacja: 23.11.2003 r.

OPIS:

        Jednostki typu Delhi powstały w wyniku programu Projekt 15 i są to największe okręty jakie kiedykolwiek zostały zbudowane w Indiach. Wykonawcą trzech niszczycieli, które są mieszanką technologii indyjskiej, zachodniej i rosyjskiej, była stocznia Mazagon Ltd. w Bombaju (Mumbai).
        Projekt 15 został zatwierdzony już w 1977 roku, a budowa pierwszego niszczyciela miała rozpocząć się w 1982 roku. W 1981 roku okazało się, że koszty konstrukcji typu Delhi wzrosły o 50%, jednak nie zraziło to indyjskiego rządu, który zatwierdził rewizję wydatków.
        Wojna o Falklandy w kwietniu 1982 roku przyniosła Brytyjczykom bolesną lekcję, z której wnioski wyciągnęli nie tylko Anglicy, lecz także inne państwa w tym Indie, które we wrześniu 1983 roku postanowiły zmodyfikować program Projekt 15 i dopuścić do niego zachodnią technologię. Zmiany w programie sprawiły, iż jednostki typu Delhi stały się większymi okrętami o znacznie większej sile ognia niż pierwotnie, w 1977 roku, zakładano. Zakończenie fazy projektowej ostatecznie przypadło na 1985 rok, koszty ponownie wzrosły o 370%, a bodowa pierwszego niszczyciela wystartowała w listopadzie 1987 roku.
        Wybudowanie jednej jednostki miało zająć 5 lat, a wcielenie do służby wszystkich okrętów zaplanowano na lata 1992 - 1996. Budowa okrętów typu Delhi nie została zakończona zgodnie z zakładanymi wytycznymi głównie ze względu na ciągłe modyfikacje, których łącznie do maja 1994 roku było 32. Nawet po tak ogromnej liczbie wprowadzonych zmian nie zaprzestano kolejnych modyfikacji, które zmuszały do ponownej pracy w wcześniej ukończonych sekcjach niszczycieli, co pociągało za sobą kolejne opóźnienia i zwiększyło koszty o kolejne 142%. Ostatecznie koszt jednego niszczyciela typu Delhi szacowany jest na kwotę od 250 do 300 milionów dolarów. Następne opóźnienia i wzrost kosztów były spowodowane pożarami na pierwszej budowanej jednostce, które wybuchły 16 maja i 10 października 1996 roku. W obu przypadkach przypuszczano, iż wydarzenia te były sabotażem.
        Ostatecznie wszystkie 3 niszczyciele udało się wcielić do służby w latach 1997 - 2001 i było to równoznaczne z tym, że Indyjska Marynarka Wojenna stała się flotą, której siły opierają się nie tylko na projektach jednostek kupionych zagranicą, ale także na okrętach wywodzących się z w pełni rodzimych projektów.
        Niszczyciele typu Delhi są jednymi z najsilniejszych okrętów wybudowanych w tej części świata. Ich uzbrojenie przeciwokrętowe składa się z 16 rakiet 3M-24 (SS-N-25 Switchblade), które są rosyjskim odpowiednikiem amerykańskich pocisków firmy Boeing model RGM-84 Harpoon. Pierwotnie planowano wyposażyć niszczyciele w pociski 3M-80E (SS-N-22 Sunburn) wykorzystujące system P-100/P-270 (3K-82) Moskit-M, jednak rozpad ówczesnego Związku Radzieckiego był powodem porzucenia tych planów i opóźnień w konstrukcji niszczycieli. Znajdujące się na pokładzie rakiety 3M-24 (SS-N-25 Switchblade) wystrzeliwane są z czterech wyrzutni systemu Uran, które umieszczone są po dwie na prawej i lewej burcie na wysokości mostka kapitańskiego. Na dachu pomostu bojowego zainstalowany jest rosyjski radar Garpun-B (Plank Shave), który kieruje pociski przeciwokrętowe na cel.
        Do obrony przeciwlotniczej wykorzystywane są rakiety 9M-38 (SA-N-7 Gadfly) wystrzeliwane z dwóch wyrzutni 3S-90 systemu 3K-90 M-22 Stihl, takich samych jak na niszczycielach typu Sovremenny, na których częściowo oparta jest myśl techniczna typu Delhi. Również udana eksploatacja indyjskich niszczycieli typu Rajput, które należą do rosyjskich okrętów typu Kashin, była powodem dla którego jednostki te posłużyły jako podstawa do zaprojektowania jednostek typu Delhi. Rakiety 9M-38 (SA-N-7 Gadfly) wykorzystują 6 radarów MR-90 Oriech (Front Dome). Dane o celu przesyłane są do rakiet z trójwspółrzędnego radaru dozoru nawodnego i powietrznego MR-775 Fregat-MAE (Half Plate), który zamontowany jest na szczycie przedniego masztu. Pasywne systemy obrony przeciwlotniczej składają się z systemu przeciwdziałania elektronicznego Bharat Electronics Ltd. Ajanta Mk 2C, odbiornika emisji sygnałów radarowych i elektronicznych Elettronica TQN-2 i rosyjskich wyrzutni pułapek termicznych PK-2. Wyrzutnie te zainstalowane są zaraz za drugim kominem i w połowie hangaru na dachu. Wykorzystują one system kierowania ogniem Tertsiya.
        Uzbrojenie artyleryjskie to armata 100 mm. model AK-100, która kierowana jest za pomocą radaru MR-218 Lev (Kite Screech). Armata 100 mm. wykorzystywana jest do ostrzału nieprzyjacielskich jednostek nawodnych. Równie dobrze można ją wykorzystać jako broń przeciwlotniczą i baterię do ostrzału celów lądowych. Bezpośrednią obronę przeciwlotniczą zapewniają 4 działka 30 mm. model AK-630. Ich ogień koordynowany jest za pomocą dwóch radarów MR-123 Vympel (Bass Tilt). Działka te umieszczone są po dwa na każdej burcie na wysokości rufowego masztu.
        Na jego szczycie zainstalowano radar dozoru powietrznego Bharat Electronics Ltd. RALW-2, który skonstruowano w Indiach na holenderskiej licencji radaru Thales Nederland LW-08.
        Do walki z okrętami podwodnymi niszczyciele typu Delhi wykorzystują rakietotorpedy RPK-2 Vyuga (SS-N-15 Starfish) lub RPK-6 Vodopod (SS-N-16 Stallion). Wystrzeliwane są one z wyrzutni torped 533 mm. model PTA-53, która zainstalowana jest na śródokręciu, podobnie jak na niszczycielach typu Rajput, między kominem a rufowym masztem. Z wyrzutni tej mogą być również odpalane torpedy zwalczania okrętów podwodnych. Innym systemem wykorzystywanym przeciwko nieprzyjacielskim okrętom podwodnym są dwie wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych RBU-6000. Na pokładzie niszczycieli typu Delhi stacjonują 2 śmigłowce Westland Sea King Mk 42B lub HAL (Hindustan Aeronautics Ltd.) Dhruv ALH (Advanced Light Helicopter). Mają one do dyspozycji obszerny hangar, który jest w stanie pomieścić obie maszyny na raz. Pomysł zastosowania tak dużego hangaru został zapożyczony z fregat typu Godavari, na których ta koncepcja sprawdziła się bardzo dobrze. Wykrywaniem okrętów podwodnych zajmuje się hydrolokator kadłubowy aktywny Bharat Electronics Ltd. HUMSA (Hull Mounted Sonar Array) i hydrolokator o zmiennej głębokości zanurzania pasywny Garden Reach Mod. 15-750. Na trzeciej zwodowanej jednostce "Mumbai" zainstalowano lepsze systemy hydroakustyczne, na które składa się hydrolokator kadłubowy aktywny Thales Underwater Systems Spherion B i hydrolokator holowany payswny Thales Underwater Systems ATAS (Advanced Towed Array Sonar).
        System kierowania ogniem został dostarczony przez Bharat Electronics Ltd. Od samego początku zakładano, iż nowe niszczyciele powinny być w jak największym stopniu rodzimej produkcji, co doprowadziło do tego, że jednostki typu Delhi są wyposażone w indyjski sprzęt w około 60%. Systemy uzbrojenia i napęd zostały dostarczone przez Rosję, natomiast systemy elektroniczne przez Zachód i rodzimą indyjską produkcję.
        Indyjska konstrukcja stanowi platformę dla bardzo zróżnicowanego uzbrojenia, a nowoczesne systemy elektroniczne sprawiają iż typ Delhi jest w stanie pełnić funkcje okrętu flagowego floty. Koszt jednej jednostki wahający się w granicach od 250 do 300 milionów dolarów jest niski, szczególnie że za okręt tej klasy i o takich możliwościach jak typ Delhi wybudowany gdziekolwiek indziej najprawdopodobniej kosztowałby około 500 milionów dolarów.

TYPY OKRĘTÓW
PODWODNYCH

Myśliwskie
okręty podwodne:

.:Agosta
.:Amethyste
.:Galerna
.:Han
.:Los Angeles
.:Ming
.:Romeo
.:Rubis
.:Seawolf
.:Song
.:Swiftsure
.:Trafalgar
.:Upholder
.:Victoria
.:Walrus
.:Zeeleeuw

Balistyczne
okręty podwodne:

.:Benjamin Franklin
.:Delta
.:Ethan Allen
.:George Washington
.:Hotel
.:Jin
.:L'Inflexible
.:Lafayette
.:Le Redoutable
.:Le Triomphant
.:Ohio
.:Resolution
.:Typhoon (Tajfun)
.:Vanguard
.:Xia
.:Yankee (Jankes)


UZBROJENIE

Rakiety balistyczne
typu SLBM:

.:JL (Ju Lang)
.:Polaris
.:Poseidon
.:Seria M
.:SS-N-4 Sark
.:SS-N-5 Sark
.:SS-N-6 Serb
.:SS-N-8 Sawfly
.:SS-N-17 Snipe
.:SS-N-18 Stingray
.:SS-N-20 Sturgeon
.:SS-N-23 Skiff
.:Trident

Rakiety
przeciwokrętowe:

.:Hsiung Feng
.:Naval Strike Missile
.:SSM-1B
.:SSM-700K Hae Sung
.:xGM-84 Harpoon

Pociski manewrujące:

.:Hyunmoo III
.:xGM-109 Tomahawk

Rakietotorpedy:

.:ASROC
.:Hong Sahng-uh
.:SUBROC

Torpedy:

.:Mk 44
.:Mk 46
.:Mk 50 Barracuda
.:Mk 54 MAKO
.:MU 90 Impact
.:Stingray

Rakiety
przeciwlotnicze:

.:Evolved Sea Sparrow
.:Rolling Airframe Missile
.:Sea Sparrow
.:Standard Missile

Zestawy obrony
bezpośredniej CIWS:

.:Meroka
.:Mk 15 Phalanx
.:SGE-30 Goalkeeper

Amunicja:

.:BTERM
.:EX-171 (Mk 171)
.:Vulcano


RÓŻNE ARTYKUŁY

.:Forty-one for freedom
.:Koncepcja MEKO
.:Projekt 621
(typ Gawron)
.:Radary serii
BridgeMaster E
.:SSBN-X
.:US Navy SLBM
.:Wypadki i awarie SSBN


INNE

.:Strona główna
.:Linki

Współczesne okręty wojenne
Copyright © Mateusz Ossowski