|
|
|
|
Typ Maestrale (FFG)
| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |
ostatnia aktualizacja: 18.04.2003 r.
|
|
OPIS:
|
|
Okręty typu Maestrale, znane również jako typ Venti, powstały na bazie doświadczeń wyniesionych z eksploatacji jednostek typu Lupo, które okazały się niewystarczająco efektywne w wykonywaniu zadań zwalczania okrętów podwodnych. Do takiego stanu rzeczy niewątpliwie przyczyniła się możliwość bazowania tylko jednego śmigłowca Agusta Bell AB 212. Dodatkowo typ Lupo był wyposażony jedynie w hydrolokator kadłubowy aktywny MBDA/Raytheon DE-1160B.
Przy projektowaniu nowych fregat typu Maestrale, szczególny nacisk położono właśnie na zwiększenie możliwości zwalczania okrętów podwodnych. By osiągnąć zamierzone cele kadłub został wydłużony i poszerzony odpowiednio o 9,2 metra i 0,9 metra. Dzięki temu zyskano dodatkową przestrzeń, którą wykorzystano na powiększenie rozmiarów hangaru. Sprawiło to, że na jednostkach typu Maestrale mogły stacjonować 2 śmigłowce Agusta Bell AB 212. Dzięki powiększonemu kadłubowi zyskano również dodatkową przestrzeń na zainstalowanie hydrolokatora o zmiennej głębokości zanurzania pasywnego MBDA/Raytheon DE-1164.
Konstrukcja typu Maestrale częściowo oparta jest na technologii modularyzacji. W znaczący sposób obniżyła ona koszty eksploatacji jednostek, skróciła czas ich budowy i ułatwia wszelkie modernizacje. Nawodna część kadłuba włoskich okrętów złożona jest z 15 osobnych segmentów, natomiast część podwodna z trzech.
Wykonanie fregat typu Maestraale zostało zlecone stoczni Riva Trigoso, która należy do konsorcjum Fincantieri. Konstrukcja pierwszej fregaty rozpoczęła się w 1978 roku, a jej przekazanie Włoskiej Marynarce Wojennej odbyło się w marcu 1983 roku. Jednostce tej z numerem taktycznym F 570 została nadana nazwa "Maestrale", od której wzięło się określenie całego typoszeregu.
Powiększone gabaryty typu Maestrale, a co za tym idzie większy tonaż, razem z tymi samymi co na typie Lupo turbinami gazowymi Fiat LM 2500 o łącznej mocy 53200 KM spowodowały zmniejszenie maksymalnej prędkości o 2 węzły do 33 węzłów. Mimo to okręty tego typu nadal były jednymi z najszybszych fregat na świecie. Turbiny Fiat LM 2500 zostały wybudowane we Włoszech, na amerykańskiej licencji General Dynamics. Cały system napędowy zaprojektowano w systemie CODAG. Obok dwóch turbin gazowych zastosowano 2 silniki diesla Motori GMT BL 230-20 DVM o mocy 12600 KM. Dzięki tym silnikom osiągana jest prędkość ekonomiczna, która wynosi 16 węzłów. Przy takiej szybkości typ Maestrale jest w stanie przepłynąć 6000 Mm. Na silnikach diesla można płynąć z maksymalną prędkością rzędu 21 węzłów.
Uzbrojenie zwalczania okrętów podwodnych jest bogatsze niż na typie Lupo. Obok dwóch śmigłowców i dwóch wyrzutni torped 324 mm. model Mk 32 dla torped firmy Honeywell Defense Systems (obecnie ATK - Alliant TechSystems) model Mk 46 Mod. 2 lub firmy Whitehead model A-244, dodatkowym uzbrojeniem mającym zwiększyć efektywność walki z okrętami podwodnymi są umieszczone w pawęży dwie kolejne wyrzutnie torped 533 mm. model B-516 dla torped Whitehead A-184 Mod 3. Wykrywaniem okrętów podwodnych zajmuje się kompleks MBDA/Raytheon DE-1160, który składa się z hydrolokatora kadłubowego aktywnego i zmiennej głębokości zanurzania pasywnego. Obronę przed nadpływającymi torpedami zapewnia holowany system celów pozornych Sensytech Inc. AN/SLQ-25 Nixie.
Uzbrojenie inne niż zwalczania okrętów podwodnych pozostało prawie niezmienione w porównaniu z typem Lupo. Jedyną różnicą jest to, że obronę przeciwlotniczą zapewnia włoska wyrzutnia MBDA Albatros dla rakiet Aspide, a nie jej amerykański odpowiednik Raytheon Mk 29 GMLS (Guided Missile Launching System) dla pocisków firmy Raytheon/NATO model RIM-7 Sea Sparrow. System artyleryjski wykorzystywany do zwalczania celów powietrznych składa się z dwóch działek Oerlikon 20 mm. i dwóch OTO Melara 40 mm. model Compact. Działka kalibru 40 mm. kierowane są za pomocą dwóch radarów MBDA (Alenia Marconi Systems) SPG-74 (RTN-20X), które współpracują z systemem NA-21 (Dardo). Bierną obronę przed nadlatującymi pociskami przeciwokrętowymi zapewnia system przeciwdziałania elektronicznego SLQ-2D, odbiornik emisji sygnałów radarowych i elektronicznych SLR-4 i dwie wyrzutnie pułapek termicznych OTO Melara SCLAR.
Zwalczaniem okrętów nawodnych zajmują się rakiety MBDA model Otomat-Teseo Mk 2. Na dziobie przed wyrzutnią dla rakiet Aspide zainstalowana jest armata OTO Melara 127 mm. model Compact. Wykorzystywana jest ona do walki z okrętami nawodnymi i do obrony przeciwlotniczej. Do jej kierowania zastosowano inny niż na typie Lupo system. Armata została podczepiona pod system MBDA (Alenia Marconi Systems) NA-30 (Dardo E), który wykorzystuje radar MBDA SPG-75 (RTN-30X). Za pomocą tego systemu kierowane są również przeciwlotnicze rakiety Aspide.
Głównym systemem obserwacji przestrzeni powietrznej i nawodnej jest radar MBDA MM/SPS-774 (RAN-10S), który dostarcza dane o celach do rakiet Aspide. Dozór nawodny wspomagany jest przez radar Galileo Avionica MM/SPS-702. Do nawigacji wykorzystywany jest radar Galileo Avionica MM/SPS-703. Informacje ze wszystkich czujników spływają do systemu dowodzenia MBDA IPN-20.
Obecnie w służbie we Włoskiej Marynarce Wojennej znajduje się 8 fregat typu Maestrale. Z powodzeniem wypełniają one swoje główne zadanie, którym jest zwalczanie okrętów podwodnych. Wprowadzenie w szeregi włoskiej floty tych okrętów załatało dziurę, jaka powstała w wyniku kiepskiej efektywności w walce z okrętami podwodnymi fregat typu Lupo.
|
|
|
|