|
W ostatnim dziesięcioleciu XX wieku w chińskich stoczniach wybudowano 2 niszczyciele typu Luhu, a następnie jeden zmodyfikowanej wersji typu Luhai. Dodatkowo zakupiono w Rosji kolejne dwie jednostki tej klasy należące do typu Sovremenny. Po porównaniu wszystkich tych okrętów pod kątem eksploatacji chińscy konstruktorzy postanowili "ożenić" ze sobą rodzimą i rosyjską technologię, czego efektem było powstanie okrętów typu Lujang, w Chinach znanych jako Typ 052B.
W porównaniu z poprzednimi chińskimi konstrukcjami nowe okręty w bardzo dużym stopniu uwzględniają technologię "steath", o czym świadczą pochylone burty, tak by zminimalizować odbicie wiązek radarowych, i mocno zredukowane nadbudówki. Technologię tą Chińczycy przetestowali na małym, specjalnie zbudowanym do tych celów kutrze doświadczalnym o wyporności około 10 - 15 ton. Sama sylwetka niszczycieli Typu 052B zdradza pewne zapożyczenia z rosyjskiej szkoły stylistycznej, czego dowodem jest zastosowanie piramidalnego masztu, który obecnie staje się standardem również na nowo budowanych i planowanych okrętach Zachodu. Okazało się, że być może nieświadomie Rosjanie podczas Zimnej Wojny wyprzedzili Zachód o jakieś 40 lat jeżeli chodzi o zastosowanie na swoich jednostkach masztu w tym stylu.
Na szczycie masztu głównego typu Lujang znajduje się trójwspółrzędny radar dozoru powietrznego MR-710 Fregat-MA (Top Plate-B) i dwa radary nawigacyjne. Drugi niższy maszt, na którym zamontowano radar dozoru powietrznego, bardzo przypominający francuski radar Thales DRBJ-11D Arabel, znajduje się za kominem. Po jego obu stronach są anteny systemu komunikacji satelitarnej SATCOM i dwa radary MR-90 Oriech (Font Dome) kierowania rakiet 9M-38E-1 (SA-N-12 Grizzly).
Komin, przed którym znajduje się czerpnia powietrza jest bardzo obszerny z licznymi wlotami systemu schładzania. Odprowadzane są do niego spaliny z systemu napędowego, który został zaprojektowany w systemie CODAG. Składa się on z dwóch ukraińskich turbin gazowych Maszprojekt-Zarja DA-80 o mocy 73200 KM i dwóch silników diesla MTU 20V956 TB892 o mocy 9792 KM. Silnik te budowane są na niemieckiej licencji w Chinach. Układ napędowy zapewnia maksymalną prędkość rzędu 29 węzłów, co jest uważane za parametr w pełni wystarczający dla okrętu tej klasy.
Głównym elementem obrony przeciwlotniczej są rakiety 9M-38E-1 (SA-N-12 Grizzly) wystrzeliwane z dwóch wyrzutni 3S-90 systemu 9K-90 M-22 Stihl, z których jedna znajduje się na dziobie, a druga na rufie nad hangarem po prawej stronie. Wszystkie te elementy zostały kupione w Rosji i są identyczne jak na niszczycielach "Hangzhou" i "Fuzhou", należących do typu Sovremenny. Poza pociskami przeciwlotniczymi typ Lujang wyposażony jest w 2 rodzimej produkcji zestawy obrony bezpośredniej Typ 730, będące kopią holenderskiego systemu firmy Thales Nederland/General Dynamics kalibru 30 mm. model SGE-30 Goalkeeper. Zainstalowane są one po obu stronach masztu głównego. Oba te działka wyposażone są w siedmio lufowe rotacyjne działko kalibru 30 mm., radar kierowania ogniem Typ 347G (EFR-1) Rice Lamp oraz konsolę optroniczną z kamerą telewizyjną i laserowym dalmierzem. Cały zestaw Typ 730 stabilizowany jest w płaszczyźnie pionowej i poziomej.
Pozostałym uzbrojeniem artyleryjskim jest armata kalibru 100 mm. model 210, która jest kopią francuskiej armaty Cruesot-Loire 100 mm. model T100C. Prawdopodobnie za pośrednictwem Pakistanu dwie takie armaty zostały zakupione przez Chińczyków na początku lat 80-tych XX wieku. Jedną z nich zainstalowano na fregacie "Siping", należącej do typu Jianghu, natomiast drugą rozebrano na części w celu dokonania badań. Dzięki temu możliwe stało się opracowanie kopii francuskiego działa, którą poddano modyfikacji stosując technologię "stealth".
Uzbrojenie przeciwokrętowe składa się z 16 rakiet YJ-83 (C-803) wykorzystujących 4 wyrzutnie zamontowane za kominem, prostopadle do kadłuba. Kierowaniem tych pocisków zajmuje się zamontowany na dachu pomostu radar Minierał-ME (Band Stand) z systemem pojedynczych impulsów. Radar ten odznacza się wysoką odpornością na zakłócenia emitowane przez przeciwnika.
Do zwalczania okrętów podwodnych wykorzystywane są dwie wyrzutnie torped 324 mm. dla torped Yu-7, które zabudowano w specjalnych wnękach umiejscowionych na śródokręciu. Niektóre źródła podają, że z czterech wyrzutni pułapek termicznych, umiejscowionych przed pomostem, można wystrzeliwać również rakietotorpedy. Całość uzbrojenia zwalczania okrętów podwodnych uzupełnia jeden śmigłowiec Kamov Ka-28, mający do dyspozycji wysoki hangar, w którym po prawej stronie mieści się oszklona kabina kontrolera lotów. Wykrywaniem nieprzyjacielskich jednostek podwodnych zajmują się hydrolokatory kadłubowy i holowany.
Dane ze wszystkich sensorów typu Lujang spływają do centrali kontroli i dowodzenia, wykorzystującej system Thomson-CSF TAVITAC 2000. Obecnie Thomson-CSF znany jest jako Thales. Jest całkiem możliwie, że ta centrala jest zdublowana. Budowę dwóch niszczycieli Typu 052B zlecono stoczni Jiangnan w Szanghaju. Stępkę pod pierwszą jednostkę "Yantai" położono w roku 2001, tak samo jak pod drugi niszczyciel "Guangzhou". Wodowanie "Yantai" nastąpiło 9 września 2002 roku. Pierwsze wyjście w morze na próby odbyło się 24 lipca 2003 roku. natomiast następne testy okrętu zostały przeprowadzone już po wcieleniu do służby. Wodowanie "Guangzhou" odbyło się 25 maja 2002 roku, a wcielenie do służby w roku 2004. Oba okręty zostały przydzielone do Floty Południowej z portem w Zhanjiang w prowincji Guangdong.
|
