|
|
|
|
Typ Lupo (FFG)
| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |
ostatnia aktualizacja: 25.06.2006 r.
|
|
OPIS:
|
|
|
Okręty w służbie włoskiej:
Okręty wenezuelskie:
Okręty w służbie peruwiańskiej:
|
Fregaty typu Lupo, powstały na bazie poprzednich jednostek typu Alpino. Ich głównym zadaniem jest ochrona konwojów zaopatrzeniowych i zespołów okrętów wojennych przed zagrożeniami ze strony wrogich okrętów nawodnych i podwodnych.
Konstruktorzy tych fregat dążyli do maksymalnego zmniejszenia liczebności załogi. Zostało to osiągnięte poprzez daleko posuniętą automatyzację maszynowni. Jednostka napędowa zaprojektowana została w systemie CODAG. Jak każdy włoski okręt, typ Lupo jest bardzo szybki. Maksymalna prędkość to 35 węzłów, która jest osiągana dzięki dwóm turbinom gazowym Fiat LM 2500 o łącznej mocy 53200 KM. Turbiny te zostały wyprodukowane we Włoszech na amerykańskiej licencji General Dynamics. Szybkość ekonomiczna rozwijana jest za pomocą dwóch silników diesla Motori GMT BL 230-20 DVM o łącznej mocy 12600 KM. Za pomocą tych silników jednostki typu Lupo są w stanie płynąć z prędkością 21 węzłów. Szybkość ekonomiczna to 16 węzłów, przy której zasięg wynosi 4365 Mm.
Wybudowanie fregat tego typu zlecono konsorcjum Fincantieri, a konstrukcja pierwszej jednostki ruszyła w 1974 roku.
Oprócz zadań eskortowych, zadbano o możliwość ofensywnego działania przeciwko nieprzyjacielskim okrętom nawodnym. Na pokładzie typu Lupo znajduje się 8 wyrzutni dla rakiet MBDA model Otomat-Teseo Mk 2. Prócz tego do walki z celami nawodnymi może być wykorzystana zainstalowana na dziobie armata OTO Melara 127 mm. model Compact. Ogień tej artylerii koordynowany jest za pomocą radaru MBDA SPG-70 (RTN-10X) wspólpracującego z systemem Argo. Armata OTO Melara 127 mm. model Compact może również służyć jako broń przeciwlotnicza.
Głównym systemem obrony przeciwpowietrznej są rakiety firmy Raytheon/NATO model RIM-7 Sea Sparrow. Wystrzeliwane są one z wyrzutni Raytheon Mk 29 GMLS (Guided Missile Launching System), która znajduje się na dachu hangaru. Do kierowanie tych pocisków wykorzystywany jest radar współpracujący z systemem Mk 95 Mod 1. Na pokładzie głównym na lewej i prawej burcie, na wysokości wyrzutni Raytheon Mk 29 GMLS zamontowane są dwa działka OTO Melara 40 mm. model Compact. Ich kierowaniem zajmują się 2 radary MBDA SPG-74 (RTN-20X), które współpracują z systemem NA-21 (Dardo). Bierną ochronę przed nadlatującymi pociskami przeciwokrętowymi zapewnia system przeciwdziałania elektronicznego SLQ-2D, odbiornik emisji sygnałów radarowych i elektronicznych SLR-4 i dwie wyrzutnie pułapek termicznych OTO Melara SCLAR.
Do działań zwalczania okrętów podwodnych wykorzystywany jest śmigłowiec Agusta Bell AB 212 i dwie wyrzutnie torped 324 mm. model Mk 32 dla torped firmy Honeywell Defense Systems (obecnie ATK - Alliant TechSystems) serii Mk 46. Wykrywaniem wrogich jednostek podwodnych zajmuje się hydrolokator kadłubowy aktywny MBDA/Raytheon DE-1160B. Obronę przed nadpływającymi torpedami zapewnia holowany system celów pozornych Sensytech Inc. AN/SLQ-25 Nixie.
Głównym systemem obserwacji przestrzeni powietrznej i nawodnej jest radar MBDA (Alenia Marconi Systems) MM/SPS-774 (RAN-10S), który zbiera dane o celach i wysyła je do rakiet firmy Raytheon/NATO model RIM-7 Sea Sparrow. Uzupełnieniem tej anteny jest radar dozoru nawodnego Galileo Avionica MM/SPS-702. Do nawigacji wykorzystywane są radary Galileo Avionica MM/SPN-748 i Galileo Avionica MM/SPQ-2F.
Obecnie wszystkie fregaty typu Lupo zostały wycofane ze służby w marynarce wojennej Włoch. Okręty tego typoszeregu okazały się sporym sukcesem eksportowym. W 1975 roku Wenezuelska Marynarka Wojenna zamówiła 6 okrętów, które zostały dostarczone na początku lat 80-tych XX wieku. Kolejne dwie jednostki ukończone w 1979 roku trafiły do floty Peru, a następne dwie zostały wybudowane na włoskiej licencji w bazie peruwiańskiej marynarki wojennej w Callao. Po wycofaniu ze służby jednostek włoskich zainteresowanie nimi wykazało Peru. Ostatecznie okręty weszły w szeregi floty tego państwa w 2005 i 2006 roku. Okręty te otrzymały nazwy BAP Aguirre (FM 55) (ex. MM Orsa), BAP Palacios (FM 56) (ex. MM Lupo), BAP Bolognesi (FM 57) (ex. MM Perseo) oraz BAP Quinonez (FM 58) (ex. MM Sagitario).
Eksportowe jednostki typu Lupo są niemal identyczne jak wersja włoska. Różnica polega na tym, że zamiast amerykańskiej wyrzutni Raytheon Mk 29 GMLS dla rakiet firmy Raytheon/NATO model RIM-7 Sea Sparrow zainstalowano włoski odpowiednik w postaci wyrzutni MBDA (Alenia Difesa) Albatros dla pocisków Aspide. Tym samym zmienił się radar kierowania tych rakiet z systemu Mk 95 Mod 1 na radar MBDA SPG-75 (RTN-30X) współpracujący z systemem NA-30 (Dardo E). Inną różnicą w wyposażeniu elektronicznym jest zainstalowanie hydrolokatora kadłubowego aktywnego Edo Corporation 610E zamiast MBDA/Raytheon DE-1160B i odbiornika emisji sygnałów radarowych i elektronicznych Lambda, a nie SLR-4.
Na zamówienie Iraku rozpoczęto we Włoszech budowę czterech fregat typu Lupo, jednak napaść dyktatora Iraku Saddama Husajna na Iran zmusiła Organizację Narodów Zjednoczonych do nałożenia na Irak embarga w 1990 roku. Spowodowało to uniemożliwienie dostarczenia odbiorcy budowanych okrętów. Jednostki przejęła Włoska Marynarka Wojenna i przemianowała je na typ Soldati, który jest zmodernizowaną wersją fregat typu Lupo.
|
|
|
|